Portakal ağacının bilgeliği

Bir çift el,
Sevgiyi bedenledi,
Bir portakal fidanıyla,
Toprağa,
Sevgiyle suladı hergün,
Su sevgiyi taşıdı dallara,
Çiçek oldu.

Bir çift el,
Sevgiyi bedenledi,
Taşa yontuyla,
Bir çift yüz heykel oldu,
Portakal ağacının,
Gölgesine kondu.

Çicek hergün,
Sevginin öyküsünü,
Anlatırken heykele,
Portakala dönüştü,
Dinlerken onu heykel,
Yanağına bir damla,
Gözyaşı düştü,
Teşekkür etti,
Bir bir duvarda ,
Taş olmadığına,
Duvar duyabilir miydi
Sevginin öyküsünü?
Bir damla gözyaşıyla,
Taşın insana dönüştüğünü....

22/10/2002 ÇIRALI
Şerife Karaçayır Mutlu