Resim..

Yürek havalandırılmalı..Temizlenmeli..Eski kırık dökük anılar atılmalı..Atılamasa da rafa kaldırılmalı belki de..Tıpkı yeni eve taşınan bir insan misali..Her yer tertemiz olmalı..Olmalı ki yeni misafirler davet edilebilsin..Yeni dostluklar yeni sevgiler belki de..

İşte böyle düşüncelerle geçen günlerin birinde rastladı ona..Yeni ev yeni yeni iş yeni aşk diye başlayan cümlenin başı !

Evet..Yeni evinde huzurlu olmak içindi tüm çabası. Yeni olduğu kokusundan bile belli olan eşyalarını düzenledi özenle. Dolabını yerleştirirken üzerine yığılan kıyafetlerini inceledi..Fark etti ki bu kıyaetlerin hiçbirini giydiğini hatırlamıyor.. O zaman ne işi var onların dolapta..O zaman ihtiyacı olanlara verilmek üzere koliye !

Yeni işinin ilk gününe heyecanla hazırlandı..Takside giderken kalbi çarpıyordu ilkokula başlayan çocuk misali..Şirketden içeri girdiğinde onu bambaşka bir dünyanın bekleyeceğini bilemiyordu tabi..

Yakışıklı müdürü yaklaştı usulca.. Hoşgeldiniz derken sanki gözleri işyerine değil de kalbime hoşgeldiniz der gibi bakıyordu..Ama bunu anlamak istemedi kadın..Erteledi belki de..

Akşam eve dönerken çiçekler aldı mis gibi koksun diye..Yemeğini dışardan söyledi..Yorgundu..Erkenden yattı..Rüyasında müdürü sevgiyle bakıyordu sanki..Erteledi..

İşine sıkıca sarılmak istiyordu..Daha önceki işyerinde edindiği kariyeri burada da yapmak içinden var gücüyle çalışıyordu. Yakın bir arkadaşı tavsiye etmişti onu..O yurt dışına giderken kendi masasını ona emanet etmek istemişti..

Akşam iş çıkışı mail kutusuna gelen maili okumadan sildi..Müdüründen geliyordu..Geri dönüşüm kutusuna attı ve çıktı şirketten.

Sabah erkenden masasına oturdu..Kimse gelmemişti daha..Kaçamak bakışlarla etrafı kolaçan ettikten sonra bilgisayarını açtı..Yüzlerce mail vardı..Hepsi müdüründen..Sildi..

Neden böyle yaptığını biliyordu..Yıllar öncesinden kalan bir hesap çıkmıştı karşısına..Ama işte bunun bir tesadüfmü olduğunu bilemiyordu..

Okulunu bitirdiğinde askere gideceğini söyleyen sevgilisinin gözlerine gitme der gibi baktı..Sen gidersen hiç birşey eskisi gibi olmayacak der gibi baktı..Delikanlı gitmeliydi gitti..Ve bir daha hiç dönmedi..Askerliğini yaptığı yerde şehit düşmüştü..

Onun ölüm haberinin izledi televizyondan..Sanki bir masalın kahramanı gibi..Sustu..Yıllarca unutamadı..Ta ki o güne kadar..

Elimde kalan son para bu..Evi tutmam için gerekli olan tüm para..Evi tutmuştu..Evsahibi iyi niyetli bir kadın dı..Yaşlı zengin bir kadın..Bir oğlu vardı yurt dışında yaşayan. Ve annesini yılda bir kez ziyarete gelen..Aradan sekiz ay geçti..Anne kız gibi olmuşlardı bu iyi kadınla..Bir gece yaşlı kadın hastalandı..Apar topar ameliyata alındı sebepsiz..Ve kadın hayata gözlerini yumdu..Bilmiyordu ki kadının yıllardır hasta olduğunu ve bu ameliyatı olursa yaşama şansının azalacağını..

Evi toparlama görevi neden bana düştü ki diye düşünmeden kendini alamadı yaşlı kadının evine giğrdiğinde..Oysa cenaze çok kalabalıktı..Sekiz ay boyunca hiç görmediği yüzlerce insan gözyaşı döküyordu yaşlı zengin kadının cenazesinde..

Bir adam vardı..Siyah gözlükleriyle içten içe gülen sanki..Bu gözünden kaçmadı..

Sabah kahvaltısı için balkonu açtı..Kendime güzel bir kahvaltı hazırlarsam iyi olur diye düşündü..Günlerdir üzüntüden yiyemiyordu..Yukarıdan tıkırtılar duydu..Evde kimse yoktu ki..Yaşlı kadının eşyalarını kendi elleriyle vermişti yardım derneklerine..Kadının vasiyeti buydu..

İrkildi..Kapı ısrarla çalıyordu..Adamı tanır gibiydi bir yerlerden..Evet o adamdı..Cenazade ki gözlüklü adam..

Olaylar hızla gelişiyordu sanki..Adam kadının oğlu olduğunu bu evi satacağını söylemişti bir çırpıda..Kadının apartmanda yedi dairesi vardı..Ve hepsi yüksek miktarda para ediyordu..Suskum kaldı..Tabi hemen evi boşaltırım dedi ..

Zor şartlarla tuttuğu evinden çıkarken iyi bir işi olduğuna şükrediyordu..Hemen ev aramaya koyuldu..Ama o mahalleden uzaklaşamadı nedense..Orada kalmak istiyordu içten içe..Çok kısa sürede apartman satıldı..Yerine dev bir iş merkezi yapıldı..Kadının oğlu işyerini kurmuştu ..

Çalıştığı iş yerinde yükseliyordu hızla..Ama içinden bir his bu şirket de kalmak bana yeterli gelmiyor diye düşünüyordu..Ama sadece düşünebiliyordu..

Adamla aylar sonra markette karşılaştı..Gülümsedi adam..Bir gün bir kahve içmeye beklerim dedi adam eski evinize benim yeni iş yerime..Gülüştüler karşılıklı..

Adamın odası çok zevkli döşenmişti..Yaşlı kadının resmi duruyordu masanın bir köşesinde..Şaşırdı..Annesini bu kadar sevdiğini tahmin etmemişti..

O gece birlike yemek yediler..Adamın evi çok zevki döşenmişti..Sbah gün ışırken adamın yatak odasındaki resime takıldı gözü..Kendi resmiydi evet..Kendi resimi..Bu resimi nasıl ve nereden bulduğunu sormaya bile korkmuştu !

Çok eski zamana aitti..Şehit olan sevgilisine verdiği resimdi..Anlayamadı..

Akşam sorduğunda aldığı cevap bütün vücudunu buz gibi etti..Adam askerlerden birinin şehit düşerken elinde olan resimi hiç bırakmadığını ve onun da komutanı olarak o resimi alıp sahibini bulacağına söz verdiğini bir çırpıda anlattı..

O an kendisini öyle kötü hissetti ki..Hem şehit olan sevglisini aldatmış olduğunu düşündü hem de bu adamın yanında çok huzurluydu...

Beş yıl boyunca çok mutlu olacaklarını nereden bilebilirdiki kadın o gece..

Evlilik onlar için kaçınılmaz olmuştu..İş yerinde mutluydu..Artık sevgilisinin iş yerinde de sağ kolu olmuştu..

Sıcacık gülümsüyordu adam..

Ta ki o yurt dışı gezisine kadar..Uçağa binerken el salladı adam..Kadın gitme der gibi bakıyordu..Sen gidersen hiç bir şey eskisi gibi olmayacak !

Uçak havalandıktan kısa süre sonra düştü..Adamın cesedi bulunduğunda elinde kadının resimi vardı..

Mutluluğunun beş sene gibi uzun ama kısa süreceğini nereden bilebilirdi ki..

Yeni eve taşındığında ve yeni işe başladığında bunları düşünüyordu..Ve kendini yeni bir aşka hazır hissetmiyordu..

Mail kutusuna bakmak istedi o gün..Ve gördükleri karşısında şoka girdi..Kendi resimi vard maillerde..Altında aşk mesajları olan mailler..

Bu sözlerin ve cümleciklerin uçak kazasında ölen sevgilisine ait olduğunu algıladıkça daha da kötü hissetti kendini..

Bu yeni müdürünün ölen sevgilisinin hiç tanımadığı abisi olduğunu öğrendiğin de gözyaşlarına hakim olamadı..O çok çekindiği müdürünün karşısında bir çocuk gibi ağlıyordu saatlerdir..Uçak kazasında ölen sevgilisi yıllarca biriktirdiği güzel mektuplarını bir cd yapıp kasasına saklamıştı..Ve vasiyetinde ben ölürsem sevdiği kadına verilmesini istemişti..

Adam da bu görevi yerine getirmenin huzuruyla kadını teselli ediyordu..

Uzun yıllar sonra ilk kez mutluydu..Sevmişti ve sevilmişti..Bunu bilmek kadını mutlu ediyordu..