Resimlerim, artık benim topraklarımdır...

Issız doğa, şekilden şekle girmiş ve nesneleşmiş bulutlar, iri çakıl taşları, soyut betimlemeler, renkler… Hemen dikkati çekiyor. Ve alıp götürüyor sizi, Ekrem Kahraman’ın dünyasına.

Sanatçımız bir söyleşisinde: “Dünya çok geniş ve büyük, hala daha hepimize yeter. Barış içinde yaşayabiliriz. Çünkü kapasitesinin çok azını kullanıyor insanoğlu. Bu sebeple resimlerimde ıssız dünya görüntüleri çiziyorum. Bunlarla dünyanın hala doldurulamadığı, atıl birçok alanının bulunduğu gibi bir düşünceyi tuvale aktarıyorum.” Diyorsa da.

Bize sunduğu ıssız dünya, kasveti barındırıyor içinde, terkedilmişlik, yaşanıp gitmişlik hissi uyandırıyor. Öylece asılı kalmış, bir daha dönülmeyecek… İnsansız, ama insan eli değmiş bu doğa görüntüleri, imgeler, simgeler, sanki geçmişten acılar taşıyor içinde.

Ama bunu öyle bir dille yansıtıyor ki, hiçbir rahatsızlık duygusu yaşatmıyor.
Aynı zamanda özgür hissediyorsunuz kendinizi, bu resimlerde.

“Küçük bir çocukken dünyayı bizim köy kadar sanırdım. Çiftçi bir aileden geliyordum ve tarla merkezdi benim için. Tarla kimseye mülk değildir. O, dünya dediğimiz hayata aittir. Resimlerimden zamanla fiziki tarlayı çıkardım. Resimlerim, artık benim topraklarımdır.”

Sanatçı belki de dediği gibi, bize sadece yeryüzündeki atıl alanları sunuyor da, ben farklı şeyler algılıyorum. Duygu karmaşası yaşıyorum.

Ekrem Kahraman 1948 Tarsus doğumlu, resim yanında şiir ve makaleleri de olan çok yönlü bir sanatçımız.

Resim: Ekrem KAHRAMAN http://www.ekremkahraman.com/