Ruhu Unutan Bedene Yuh

Kış ayazında aç camını gönlünce
Çek derin bir nefes içine kendince
Kendince korkar her insan ölünce
Gideceğin toprak diye düşününce

Karışır toprakla olur bir beden
Her beden aynı toprağa düşünce
Biter kavgalar kalmaz sen ben
Sağlam bedende sağlam düşünce

Ruh özgürleşir, çürürken beden
Ruhu unutur can, koşar sen ben
Kafesinden ayrılır, yükselir ruh
Ruhu unutup bedene tapana yuh