Ruhumun derinliklerine işlemişsin

Ruhumun derinliklerine insen seni bulursun seni
Siyahtı saçların karamsarlık saçmıyordu; bilakis ruhumu açıyordu

Siyahı çok severdin biliyordum, her şeyin siyahtı; ama ruhun bembeyazdı

Umut saçıyordun etrafa tabi ki bana da

Seni hep gülerken görüyordum, kırmızıydı yanakların

Gözlerinin içi gülüyordu, yeşildi gözlerin

Ellerin pamuktu, dokununca yumuşaklığını hissedebiliyordum

Ruhumun derinliklerine işlemişsin atamıyorum seni

Son buluşmamızı hatırlıyor musun papatya bahçesinde?

Ne kadar mutluyduk, koşuyorduk yarınlara son buluşmamız olduğunu bilmeden

İçimizde bir huzursuzluk vardı; ama biz gene mutluyduk

Sen hep söylemezmiydin, yaşamak direnmektir her şeye rağmen

Ruhumun derinliklerine işlemişsin atamıyorum seni..

Ahmet TURAN

30.04.2005

Not: Şiirlerim izinsiz hiçbir yerde yayınlanamaz.