Sabret Gönlüm!

Ey gönlüm;sana uçurumların en dip kuytuluklarından,ıssız gecelerin ölüm kokan tuhaf,zifiri karanlıklarından ve yüreğe saplanan soğuk bir bıçak misali insanı paramparça eden dertlerin,kederlerin kıskacından sesleniyorum,ne olur kulak ver bana…

Sabret gönlüm diyorum şimdi,sabrederek nelere yetişemesin ki! Karanlıklar içinde yol gösteren gökyüzünde yalnız bir yıldız olursun belki,ya da yaşamın bu kadar hoyratça tüketilmediği daha güzel,daha iyi dünyalara ulaşırsın..Belki de bir güneş olursun yeni bir günü müjdeleyerek doğarsın her gün masmavi ovalara.Sana sabret diyorum,tıpkı vadilerden kopup gelen suların, sellilerin bir türlü yerinden koparamadığı diplerdeki ağır taş ol.Ya da kurumuş yapraklarıyla fırtınalara karşı dimdik duran bir asırlık çınar ki hep aynı yerdedir,hep kök saldığı topraktadır gövdesi..

Eyüp ol gönlüm denizler misali ,Yusuf ol çöllerde terk edilmiş belki,Derviş ol yıllar sonra da olsa taptaze bir hayal ile muradına ermiş…

Dindir acılarını usulca ve sök at içindeki tüm öfkeleri,sevgiye,kardeşliğe,barışa inat her ne varsa…

Ey gönlüm sanadır bu ferdayım,bu figanım,sanadır içimde bulutlar gürlerken dilimden dökülen şu yumuşacık tümcelerim.Çok sabret,hep sabret sonsuza dek,bak gör o zaman dağ gibi yanını…Bak gör o zaman büyüyen sabrının nelere baskın geldiğini,ne zorlu dağlar aşıp,ne susuz çölleri geçtiğini..

Sen sabret gönlüm,türkülerini söyle hep,şarkılarını mırıldan ve şiirler yaz,unutulmuş bu yerden sesin ulaşsın dört bir yana ,belki okyanusların en ıssız dalgasına,belki de adını bile bilmediğin yedi cihanın en ücra köşesine…

Bırak kuşlar gibi zirveden zirveye uçmayı,daldan dala konmayı,sen yılan ol sürün yıllarca ve ancak öyle ulaş dağların bulutlara değen başına.Dahası orası artık senindir,çöreklenirsin tehlikelerden uzak asırlarca…

Sana son sözümdür deli gönlüm,ilk söyleyenlerden olma hiç,diline hakim ol,sabret sonuna dek ki bu içini yiyip bitirse de.Sen sabret bir ömür boyu….

19.07.2008

İbrahim KAYA

http://www.idealistogretmenler.com/