Saçma Şair IV

Ey böcek! Ölü bir plastik yiyen acınası

Çöküyor çekiç sesleri ayak tabanına

Boş düşlerine, serseri kıpırdanmana

Sular çekilmiş hülyandan, ağa kanatlılar, bey çok ayaklılar

Beynini kemiriyor, karnından çalmadıkları bir miden kaldı

Çift sürüyorlar dilinde

Sen! Hiç kimsenin böceğisin, tanklar ezdi şerefini

Birlerinin önünde dimdik bir duvar

Dünyanda dost ve düşman, gölgende yeşil bir huy var

Tefecinin, hırsızın, rantçının, inanç şarlatanının

Kepçesinde sürüldün bardağına viskinin

Kovuklardan başını çıkarsan ağlasa kar

Bir manyak, bir ağzı eğri

Lafları düzenbaz bir puro

Emeklerinin hallerini bir bir satar

Korkarım! Bu hasta geleceğin

Biten bir mavi gökte

Yokluğun hayalleri saracak...