Sana ve Bana Dair....

Yazamıyorum da artık
Bir geminin güvertesinde tariflerimi rüzgara kaptırdım
Artık kara görünene dek sözsüzüm

Yakınlıklar dokunmalar bakışmalar
Ve sevinçler ve hüzünler ve kırgınlıklar
Açılmamış öfkeler bant vurulmuş yaralar

Hiç biri elimde degil
Kimse içimde degil
En içimde gözyaşım oldular

Şimdi bir gecekondu mahallesinde
Dar bir sokak içinde
Yolun kenarındaki çalılıklara oturmuş
Gelip geçen arabaların tozuna bulanırken
Uzak düşlerin ne kadar uzak
Çakıl taşlarının ise elimin altında oldugunu
Yeni keşfeden o küçük çocugum

Topraktan evim olsun istiyorum
Yagmurdan annem
Ne zaman degseler tenime
Derin özlemimi giderdikleri için

Ne çok terkedildik hepimiz
Dokunulmamış kalpler konuyor elimize
Kelebek ömürlü
Nasıl tanıdık nasıl bildik
En pırıltılı tozlarını bırakıp üzerimize
Ölüme uçuyorlar dur dedirtebilmek için

Oysa bu benzerlik hiç affedilmedi
Durmadan çarptıgım duvar oluyorum
Çıkmaz sokaktım önceleri
Girilmez oluyorum

Topraga gömdüm evi
Artık her yagmur yagdıgında ıslanıyorum.

22.03.2007/istanbul