Sarı korsan!

Sayfam sarı bir korsan tarafından işgale uğradı sayın blogerler! Dün gece yarısı oldu bu! Uyuyordum o saatte! Demek uyumayan da varmış!

Gece aradı kızım!

“Baba, annemi gönderebilir misin bize?”

“Tabi kızım! İstersen hep sizde kalsın!”

“Kerem rahat durmuyor baba! Sallayacağız onu beraber!”

Konu Kerem olunca her türlü fedakarlığı yapardım! Ben de gönül rahatlığıyla uyumuştum! Sabah kalktığımda (ne sabahı, öğleydi!) her bloger gibi sayfamı açtım! Bir de ne göreyim? Kerem! Ana sayfamı işgal etmiş!

“Kızım nasıl baktınız Kerem’e öyle?”

“Ne oldu baba?”

“O sizi uyutmuş! Gelip sayfamı işgal etmiş!”

“Evet, bir ara uyumuşuz! Demek o sırada firar etti! Ben ona sorarım!””

“ Ne soracaksın? Çocuk en güvenilir yere gelmiş! Ben onda bu cevheri görmüştüm zaten! İyi bir bloger olacak büyüdüğünde diyordum ama bu şimdiden kendini gösterdi!”

“ İnşallah sana benzemez baba!”

“Herkes benziyor diyor?”

“Huyu benzemesin!”

“Öyle mi? Uyutmasın sizi inşallah!”

“Sen de evde rahat rahat yatarsın o zaman!”

“Beni düşünme sen!”

Ben artık kenara çekiliyorum! Bundan sonraki yazıları Kerem yazacak! Blog tarihinin en genç yazarı olacak! Şiirler de yazacakmış! Benim şiirlerimden bıkmış!

“Gece uyuyamıyorum dede! Şiir yazayım diyorum! Sen de şiir nasıl yazılırmış gör!”

“Sende o duygular gelişti mi ki oğlum?” Diye sordum!

“Doğuştan var bende bunlar dede!”

“Elli yıl öndesin benden torunum!” Dedim!

İlk şiirini yazmış!

“Beni düşünme anne!

Git odana da yat uyu!

Ben hayallerimle yalnız kalayım!

Yarın kafama kakarsın uyumadığını!

Yat kurban olayım!”