Şehitlerimiz

Haberin geldiği günden beri içimde ki üzüntü, öfke, umutsuzluk ve karamsarlık dinmedi ve gün geçtikçe büyüyor. Annelerin binbir zorlukla yetiştirip büyüttüğü bizlerin ölmesi sadece ölen evlatların annelerini değil tüm Türkiye'deki annelerin yüreğini dağladı ve o annelerin birer evladı gibi bizlerin de yüreğinin kanamasına sebep oldu. Ölen askerlerimiz içinde ben ya da bir arkadaşım bir dostum olabilirdi. Erkek kardeşim olsaydı belki de kardeşim olabilirdi. Önceden olduğu gibi şimdide gencecik yaşta ölen askerlerimiz benim birer abim, kardeşim gibi. Keşke elimden gelse de o annelere sarılabilsem ve acılarına bir nebze de olsa merhem olabilsem. Aynı şekilde babalarına da. Bazılarının tek evladı ya da tek erkek evladı. Bazılarının çocukları olmuş daha bir kaç aylık, bazılarının eşleri hamile, bazıları da yeni evli ya da evlenme hazırlığı içindeydi. Hayatlarının baharında olur mu?Bu kadar genci kara toprak bağrına alırken içi sızlamışken bu gençlerin ölmesine sebep olanların içi hiç mi sızlamadı? O eşlere, o evlatlara ağlayan analara, babalara, kardeşlere bacılara yüzlerine bakabilecek ve sadece şehit oldu artık cennette diyebilecek yüzümüz kaldı mı? 30 yıldır süren bu amansız hastalık daha kaç genci hayatının baharından alıp götürecek?.Bu çekilen çileler, ağıtlar daha kaç yıl sürecek. Kendi topraklarımızda düşmanla savaşıyor gibi sinirlerin gergin ve huzurun olmadığı bir ortamı daha kaç nesil yaşayacak. Şu dünyaya gelirken hiç kimse ailesini, nereli olacağını, hangi milliyetten olacağını seçmedi. Kaderin çizgisinde sunulan yaşamı yaşamak zorunda kaldı. Kimse kimseyi kınamayaz, ters gözle de bakamaz fakat birlikte yaşamak istiyorsak doğusu ile batısıyla herkes buna karşı çıkmalı ve demokratik bir biçimde sesini duyurmalı. Ben ülkemde artık gençlerin ölmesini değil gençlerin başarılarının konuşulduğu bir ülke olmasını istiyorum. Annelerin evlatlarını askere yollarken acaba geri dönecek mi diye evladına son kez sarılıyor gibi sarılmasını istemiyorum. Gerçek şu ki bu kan durmalı. Bu kanın akmasına her kim sebep oluyorsa cezasını çekmeli. Eğer bir çözüm varsa ve bu çözüm sadece çıkarlar için engelleniyorsa bunun da hesabı sorulmalı. Bir bedel mi ödenecek o bedelin ödenmesine de razıyım yeter ki bizden sonraki nesiller barış, huzur ve mutluluk içinde büyüsün....