Sen ve hayat

Bir güç savaşıydı sanki seninle yaşam,

Sessizliğinde bile bir çığlık saklıydı.

Her zaman sen haklıydın,

Hatalarının hiç farkına varamadın.

Gri bakışların vardı; içimi ezen,

Yağmurlar gizlerdin yüreğinin kuraklığında.

Özlerdim seni uzun gecelerde,

Söyleyemezdim; çekinirdim nedense.

Güçlüydün, çocuksu tavırlarında bile,

İsyankârdın her kabullenişinde,

Sanki dünya senin omuzlarındaydı,

Değer verdin benden başka herkese.

Şimdi “Git, artık” deme sırası bende,

Dönmeyeceğim bu sefer; ısrar etme,

Buraya kadarmış birlikteliğimiz;

Ayrıyken daha mutluyuz ikimiz…