Sen

Sen, sen, sen.
Deme sen.
Sen bir gül destesinde gül iken,
Ben de sen.

Sende ben var iken,
Her şey içten.
Her şey yürekten.
Koklarken gülün can evini,
Batsa da eline diken,
İnlesen de bu acıyla,
Yansa da canın,
Ne çıkar?

Sen bu acıyla,
Bu mis gibi kokuyla,
Mest iken,
Söyle be sevgilim,
Kanlar içinde kalsan da ne çıkar.