Sendikal hak isteyen astsubaylar

Bu günlerde Genkur ile Astsubaylar arasında çetin bir bilek güreşi yaşanmakta. Genelkurmaydakilerin zoruna gitmiş olacaklar ki Emekli Astsubaylar Derneği TEMAD’a okkalı bir muhtıra çektiler. Hem de ne muhtıra:

Açıklamadan alıyorum:

Md. 3. Türk Silahlı Kuvvetleri personelinin özlük haklarına yönelik iyileştirmeler; yüce devletimizin sağladığı imkânlar, ülkemizin şartları ve askerlik mesleğinin kuralları dikkate alınarak, bir sistem bütünlüğü içinde incelenmekte; Genelkurmay Başkanlığı yetkisindeki düzenlemeler hayata geçirilmekte, diğer konular ilgili makamlara teklif edilmektedir.

Md.4. Bu arada, Türkiye Emekli Astsubaylar Derneği üyelerinin de bazı medya organlarında, Türk Silahlı Kuvvetlerinin çok önemli bir gücünü teşkil eden astsubaylarımız hakkında gerçeklere dayanmayan açıklamalar yaparak, kamuoyunu yanlış bilgilendirdiği ve derneğin kuruluş amaç ve çalışma alanının tamamen dışında, muvazzaf personelimizi tahrik etmeye yönelik girişimlerde bulunduğu esefle izlenmektedir.

Zannedersiniz ki; Genelkurmay astsubayların durumlarını iyileştirmek için canhıraş bir şekilde canla başla çalışmakta ve çözüm üretmektedir.  Öyleki biz kıymet bilmez astsubaylar bu çalışmaları takdir etmiyor ve beklemeyi bilmiyoruz.

Pes doğrusu yıllardır yaptıkları oyalama taktikleri ile bu güne kadar gelebildiler. Ancak gelinen yerde yine kendilerinden başkalarını düşünmedikleri için astsubayları çıldırttılar.

Muvazzaf personeli kendileri tahrik etmiş olmuyorlar da Amacı anılarını yaşatmak olan Dernek oluyor. Buna da PES doğrusu.

Sayın Genelkurmay başkanım,

Asli göreviniz astlarınızın haklarını korumaktır. Bunu size iç hizmet kanunu söylüyor. Yani kendinizin yazdığı kanun, biz söylemiyoruz. Astlarınızın haklarını böylemi koruyacaksınız.

1960 lı yıllarda Genelkurmay Başkanlığı yapan Komutanlarımız gerçek komutanlarmış, onlar astlarının hukukunu korumak için çalışmışlar. BAREM sistemini inceleyin ne demek istediğimi orada gözlerinizle göreceksiniz.

Bugün etrafınızda toplanmış bir avuç Kurmayınız ise sizi kandırıyor. Belki de siz bunları hiç hak etmiyorsunuzdur.  Karargahlarda çalıştığım için şimdi neler söylediklerini de tahmin ediyorum.

Bizler artık karargahınıza güvenmiyoruz. Size olan inançlarımızı yitirmiş bulunuyoruz. Güven tesisi en zor olan şeydir. Elde etmek için çok uğraşmak gerekir.  Ama kaybetmek birkaç dakika sürer.

İşte son yaptığınız hata size olan güvenimizin  tamamiyle kaybolmasına neden olmuştur.

Bu nedenle yollarımızı ayıralım. Siz de mağdur olmayın biz de.

Astlarınızın haklarını korumaları için SENDİKA kurmalarına itiraz etmeyin.

Karşılıklı haklar ancak kurumsal varlıklarla korunur. Yoksa karargahınızdaki birkaç rütbelinin kendilerine hamudu ile astlara ile çay kaşığıyla vermekle bir yere gidilmez. Bu sorunlarda gittikçe büyür ve bir gün altından kalkılamayacak olaylara sebebiyet verilir.

Güneydoğuda yıllarca görev yapmış bir arkadaşımızdan gelen mesajın bir bölümünü aşağıda yayınlıyorum. Bakalım bu mesajdan bir ders  alacakmısınız.!

“Ben1982 mezunu emekli assubayım  ............  tarihinde güneydoğudaydım, büyük bir operasyona hazırlanıyoruz operasyonun kapsamını Bl. komutanını A iline toplantıya çağırdıklarında anladık. Biz bölükteki assubaylar bir araya gelip hazırlıklarımızı gözden geçirdik çünkü birliğin haberleşmesini ast-üst birliklerle biz sağlıyorduk. Bölük komutanımız dönünce kapsamlı ihtiyaç dosyamızı -(imkan, istek ve düşüncelerimizi ) kendisi odasına girer girmez arz ettik gözleri yaşardı.  Ve yüzümüzün akıyla kanımızı ortaya koyup görevimizi yapıp döndük.

Bunları niye yazdım biliyor musunuz?

Anılarımı anlatmak için değil bizlere var mısınız dediklerinde hep ayaktaydık.

Şimdi BEN SORUYORUM?

HAKKIMIZI VERMİYORLAR BİZİ OYALIYORLAR VE OYALAMAYA DEVAM EDECEKLER

BEN VE BİZLER ÖLÜMÜN SANİYELERCE YAKIN OLDUĞU DAĞLARDA KİMSEYE YARIN ÖBÜR GÜN AZ DAHA SABRET DEMEDİK. KİMSEDE BANA SABRET YARIN ÖBÜRGÜN DEMESİN.!

GÖZÜMÜZÜ KIRPMADAN EN ÖNDEYDİM, EN ÖNDEYDİK

ŞİMDİ BEN SORUYORUM HAKKIMIZI ALMAYA VAR MISINIZ UZATMAYALIM KALAN İŞE KAR YAĞAR HAKKIMI İSTİYORUM HAKKIMI.

VAR MISINIZ?”

Bu çığlıkları duyuyor musunuz sayın Genelkurmay Başkanım. Bunlar size kendi toplumunuzun içinden çıkmış bireylerinden gelen uyarılardır.

Karşınızda her şeyi göze almış bir toplumun bulunduğunu unutmayınız.!