Senede Bir Gün...

Sevgililer günü de neymiş yahu desem…

Eminim ki büyük tepki alırım.

Ama, gerçekten de sadece bir güne sığdırabilir miyiz, sevgimizi?

Senede bir gün!

Senede bir gün hatırlasan ne olur, hatırlamasan ne olur!

***

Evet, ben de bu tür günlerin-özellikle Sevgililer Gününün- bir kapitalist sistem “aldatmacası” olduğuna inanıyorum!

Nedir şimdi bu 14 Şubat çılgınlığı!

Evet, evet… Çılgınlık! Sosyal medyaya bakın, aman Allah’ım sevgilisi olanlar ne kadar da “mutlular”…

Sevgilerinden, “aşk”larından ölüyorlar!

Kadraja öyle bir poz veriyorlar ki…

Sanırsın dünyanın en iyi “geçinen”, en iyi birbirlerini “anlayabilen”, en iyi birbirlerini “tamamlayan” çiftleri!

***

Ya öbür günlere ne demeli?

Sıradan, sair günler canım! Hayatın monotonlaştığı, her şeyin rutine bağlandığı, evlilerin evden-işe gidip geldikleri; evlenmemiş “sevgililerin” ise sinema-tiyatro-park bahçe sıralamasını tamamladıkları günler.

Aşk’a veya sevgiye karşı biri değilim. Ama, yapmacık duran, iğretilik kokan, samimiyetten uzak, “dostlar alışverişte görsün” davranışlardan haz etmediğimi ifade etmek de benim “duruşum”, ne yapabilirim?

***

İsteyen, istediği gibi “Sevgililer Gününü” kutlayabilir.

Benim için bu günlerin diğer günlerden hiçbir farkı yok.

Eğer gerçekten sevdiğin kişiyi, “sözde” değil de “özde” seviyorsan, farkındalığını belirterek o çok değerli hediyelerden senede bir değil de, birkaç kez alabilme “dürüstlüğünü” gösterebilsene!

Gitgide yaşamlarımızın “gettolaştığı” bir düzende, normal günlerde çiftlerin birbirlerinin yüzüne bile bakmadığı bir süreçte, kafaların dijital aletlerden yukarı samimi bir duygu selinin dışa vurumu için bile kalkmadığı gerçekliğinde…

SEVGİLİLER GÜNÜNÜZ kutlu olsun!