Seni Seviyorum!

Zaman durdu; hayat başladı
Aşk vurdu; yürek çalışmaya başladı
Onu gördüm-onu istedim- onu sevdim
Hınçlarım yok oldu!
Ben seni sevdiğimde her şey durdu; zaman durdu!
“Sessiz bir gemiyim
Düpedüz dimdik yürümekliyim
Saatlerin peşinden koşmaklıyım hayata
Gündüzden sonra bir gece
Geceden sonra bir gündüz
Seni sevmek dışında her şey hükümsüz”
Eyyyy karanlık geçmişim
Eyyyy kandırılmışlıklarım
Eyyyy büyük, sonsuz kadersizliğim
Onu gördüm-onu istedim- onu sevdim
Onu gördüm-onu duydum- onu işittim
(Hepiniz sonsuza dek kayboldunuz)
Ben bir APAYDINLIK bugün
Karanlıktan, korkudan “kurt adam” olmuş CANAVARCALIĞIM
Dolunaylı bir gecede
İşin içine bir de KANLI DOLUNAY girse
Gecenin derinliklerinde bir yerlerde
Psikanaliz yaptım kendi var olduğum karaktere
Ve dehlizlerinde KARANLIĞIN
Korkunç hikayeler anlattım kendi kendime
Ve büyücüydü AŞK
Kendi büyüsünde
ÖLMÜŞ duygularımı var etti
Ve geçmişin keşmekeşliğinde
HAYALLERİN, HAYALETLERİN ve bunu gibi
Birçok şeyin VAR olmasını
Ortaya çıkmasıyla yok olmasını sağladı
Ve belki de babamın varlığı bile yeterdi
Tüm bu kokusuz korkuları YOK ETMEYE
Derken bir ezan sesi duyuldu
Yüreğim yüreğine değmişti bir kere
Sadece aşk tek başına
Tüm bu olanları yok etmeye
Yeter miydi?
Kanlı dolunaydı o gün!
Aşkın en temiz şekli
Gerçekleri temizlemeye
Yeter miydi?
O kadar sıcak ki bu gece
Terlerimden damla damla vücudum
Serinlemek için buz gibi bir cesede sarıldım
Baktım yüzünü görmek için
Eski benlerden biri çıktı karşıma
Ve dedi ki
Ben zaten ölümlüyüm!
Hayat bu
Ölüp-yaşayıp-ölüp-diriliyoruz
Sanki bu hikaye çok uzadı anlattığım
Ama hikaye bu ya
ŞİİR YAZMAK İÇİN oturduğumda masama
Sadece şunu yazdım:
Seni seviyorum!