Seni yaşamak

Seni yaşamak, bitimsiz yalnızlıklarıma son davetimdi 

Ürkek olmadan çağırmaktı ihtimalleri 

Düşeceğimi bilsem bile sımsıkı sarılmaktı ellerine 

Gözlerine bıraktığım o ışığı güneşten evvel bulma isteği idi 

Ve yaşanacak her ne varsa yaşanması içindi. 

Seni yaşamak, sadece ihtimaldi izin verdiğin kadar 

Ne kadar gidebiliyorsam o kadar yürümekti 

Ne kadar susulacaksa o kadar anlatabilmekti 

Anlatılmayanları da anladığını çok iyi bilmek 

Yazılmamış satırları da kadere bırakmaktı. 

Madem ki içimdesin yüreğimde taşıyorum seni 

Yanımda da olmalısın. 

Gelebilme ihtimalin yüreğimdeki kuşları havalandırıyor 

Kanat seslerini duyduğunu çok iyi biliyorum 

Ben, yokluğuna alışmaktan çok korkuyorum 

Şimdi kalkıyorum hayatın tam ortasından sana doğru 

Sendelesem de bazen 

Küçük bir çocuk var içimde kaldırılmayı bekleyen 

Tut ellerimden.