Sensiz kayboldum anne..

Simsiyah kalbim, zifiri karanlık

Hayatımda umuda dair yok hiç bir ışık

Ağlamak anlamsız, ağlamak çaresiz

İçim ağlıyor, kan ağlıyor anne..

Söylenmek isteyipde söylenemeyen sözler,

Uzanmak isteyip de uzanamadığım eller,

İki yakama yapışmış eller var anne

Kurtulmak için çırpındığım; ama kurtulamadığım..

Kalbim buz tutmuş, sevmeyi unutmuş

Korkuyor hayattan, insanlardan; çaresiz

Bağlanmış gözlerim, her şey karanlık

Görünmüyor hayatımdaki ışık anne, İki cümle var dilimde kalmış

Cesaret edip de, söyleyemiyorum anne..

Yorulunca hayattan aramaya başlıyorum

Sessiz bir liman,

Başımı koyacağım bir kucak,

Uzanabileceğim bir el...

Arıyorum.. Ama sadece arıyorum

Karanlık kaplamış her yerimi

Aradığım hiçbir şeyi bulamıyorum

Sensizliğin boşluğuna düşmüşüm

Çırpındıkça batıyorum; kurtulamıyorum anne..