Sevdadan korkan şiir...

Yıldızlar bilir...

Sen bilirsin...

Gökyüzü bilir...
Ben eskiden böyle korkmazdım
Aşktan sevdadan...
Nisan'a inat, yağmura inat
Alır başımı giderdim...
Titrek akşamlarda
Yıldızları seyreder kafa çekerdim.

Ben eskiden korkmazdım
Korkmazdım aşktan sevdadan...

Şahittir kaldırım taşları
Yanayakıla çektiklerime,
Sonra gökyüzü bilir
Sevdim mi nasıl severim
Kaç yürek eskitirim, bir sevda boyu...

Ne zaman gelse mevsimlerden sonbahar
Bir deli rüzgar eser,dökülür yapraklar
Sahilde martı sesleri hırçın dalgalar
Gözümde canlanır,eski sevdalar...

Önceleri başka mı yağardı yağmurlar ki
Salardı bizi sevdalara doludizgin...
Gökyüzü bir başka alem
Yıldızlar bir başka...
Alabildiğince korkusuz
Alabildiğince hür...

Ne zaman gelse mevsimlerden sonbahar
Bir fırtına kopar,sürgündür artık bulutlar
Yağar içime,inceden bir sızı kaplar

Oysa şimdi yitip giden ne ki ?..
Nedir bu korku bu endişe ?..
Ve neden korkutur beni ?..
Gözlerindeki ışıltı...

Ne zaman gelse mevsimlerden sonbahar
Bir güneş doğar,ateşini yeniden yakar
Unuttuğumu sandığım güzel hatıralar

Neden hapseder sesin
Beni duvarlara usulca..
İnan korkmazdım aşktan sevdadan
Senden önce, sana dair...

Şimdi...
Bir gemi kalkar,bomboş kalır limanlar
Bir ben kalır,bir de mazideki aşklar.
Gözümde canlanır,eski sevdalar...''