Sevdiğime...

Uzun süredir yazamıyorum... Yazıyorum ya kalemi kırıyorum ya kağıdı buruşturup atıyorum... Amaaaa bu defa ki yazımı SEVDİĞİME yazacam...

Okadar alıştım ki sana gitgide fazlalaşıyor. Hergün daha fazla alışıyorum sana.İnsan ancak aşık olduğuna ve sevdiğine alışır.Hiç bir alışkanlık bukadar güzel olmadı benim için. Ellerim ellerinden uzaksa nasıl güçsüzüm bilemezsin. Yanımda olduğun zamanlar, içtiğin sigaran gibi benim ciğerlerime doluyorsun, votka gibi damarlarıma karışıyorsun.Durmadan başım dönüyor verdiğin hazdan.Korkmuyorum sana alışmaktan sevdiğim...

Aslında geçmişte ben yaşamaya bile alışkın değildim.Kendimi kendime alıştıramamıştım yıllardır.Fakat şimdi sana alışıyorum.Alıştıkça özlemim, aşkım, sevgim artıyor.Seni öyle hissediyorum ki bende bunun tarifi yok.Bilirim sende bana alışıyorsun.Alışkanlığınla, sevginle yepyeni bir ^^BEN^^ yaratacaksın benden.İlk defa sevilmenin ürpertileri içindeyim.Sevginle mukayese edebileceğim tek şeyi beni sevmende buldum.Hani votkayla absolutu karıştırdığımız oluyor ya işte biz bu iki karışımız.İki kelime, iki cümleyiz birbirimizi tamamlayan.Aslında sevdiğim emsalsiz bir oluşun içinde yuvarlanıyoruz.Korkunç bir yangın başladı yüreklerimizde.Özlem, kıskançlık, arzu ne varsa içimizde hepsi tutuştu.Alev almayan bir yerimiz kalmadı:)

Diyeceğim şu ki birtanem;Önce bakışlarımız alıştı birbirine , sonra parmak uçlarımız:) Büyük sevgiyi seni sevmekte buldum ve sevgim senin sevginle değerleniyor, ayrı bir anlam kazanıyor.Bana bakanlar şimdi baştanbaşa seni görüyorlar.
Durup durup öpmek istiyorum...
Ellerini tutumak istiyorum...
Kokunun tenime sindiğini hissediyorum geceleri.Teninin dudaklarımda eridiğini hissediyorum.

Seni çok seviyorum sevdiğim