Sevdim seni adamım

Adamım, sevdim seni

Ağız dolusu ‘Memleketim memleketim...'’ deyişin kadar

Senin adını ananları da sevdim ben

Dimdik duruşu, davanı savunuşu, şiirlerini okuyuşu ile

Genco Erkal’ı sevdim

Bedeninde yaşıyor gibiydin.

Ben seni sevenleri de sevdim

Notalarında seni gördüğüm Fazıl Say’ı

Velhasıl sevdim seni be Adam...

Pirâye oldum, Memet oldum

En çok da, memleketinin dağları oldum

Baharı bekledim...

Bugün yolda Genco Erkal’ı gördüm

Genç Nazım’ım diye boynuna sarılasım geldi.

Kızma ama, ben onu seni sevdiğimden daha da çok sevdim

Bir bedene bu kadar mı yakışır insan?

Öğle yakışmıştın ki ona...

Dönmüştün sanki yurduna

Yürüyordun İstanbul sokaklarında.

Sakın ama sakın bakma dağlarına

Sen öldün, niceleri de öldü ama

Bahar gelmedi hâlâ...

“Çankırı’dan Piraye’ye Mektuplar’ı okudum yine

Hem de senin elyazınla yani tıpkıbasım denilenden

Doğum günümde oğlum almıştı hediye

Önce kızdım, ‘çok para vermiştir’ diye

“Sana, Nazım’a değmez mi anne? “ deyince utandım

Hani, kıyamadığımdan parasına, yanlış anlama.

Sarı yapraklar üzerindeki yazını görünce

Dayanamayıp kokladım, tüm eski kitapları kokladığım gibi...

Bir demet sarı lale almışım gibi...

Sahi, nasıl kokardın ki sen?
“Ne kokusu be kadın, hapisteyim ben!..”
Sen söylemedin ama ben duydum; Rutubet ve duvar...

Ayakları yere basan, hayalleri göklerde gezen Adamım

Hani Piraye’ye Kızıl Saçlı'na doğum günü için şiir yazmışsın ya,  

Bana yazmışsın gibi okuyorum onu, her 9 Nisan’da.

Haa, bir de mor’u sevdim ben.

Memleketimi, seni düşünürken, uykusuz kaldığım günün sabahında;

Gözlerime halkalar yapmasına izin verecek kadar.

Saime Eren