- Kategori
- Gündelik Yaşam
Sevdirmemiş (miş) Bana kimse "Kış"ı
Hiç sevemedim kış mevsimini; hani derler ya "sobanın başında kestane pişireceksin mis gibi " iyi de sobam yok ki benim. "Her yer bembeyaz olacak kardan adam yapacağız kar topu oynayacağız" derler ama şehrimde kar yok ki benim. Ayrıca kar' a dair; üniversite yıllarında yolda eriyen çamurla karışık kar suyuyla bir belediye otobüsünün acımasızca gaza basıp tepeden tırnağa ıslandığım günü hatırlarım... Hırçın fırtına yağmurlu bir günde yağan yağmurun seline kapılmama çabasıyla, fırtınanın şiddeti elimdeki şemsiyeyle ayaklarım yerden kesilip hafif havalanarak durağa güç bela gelip kaçırdığım otobüsün arkasından bakmak cabası olmuştur.
Her sabah evden çıkarken kat kat lahana gibi giyinmekten, bunun için kaybettiğim 5-6 dk zaman kaybından ve atkının altından nefes almaya çalışmaktan hiç hazetmiyorum. Üşümemek için kalın kalın giyinerek kıyafetler içinde boğulmaktan, her ihtimale karşı ıslanmamak için çantamda taşıdıgım şemsiyenin ağırlığınğından hiç hoşlanmıyorum... Üşütüp hasta olmaktan, ilaç almak zorunda kalmaktan, sogukta çamaşır asmaktan, temizlik yapmaktan, bot giymekten, üşümekten, elektrik faturası ödemekten, (sevmiyorum demek hafif kalır) nefret ediyorum. ..
Sıralanabilecek bir çok sebeple sevmiyorum ben kış mevsimini ve hep mutsuz hissediyorum kendimi şimdi ben bunları anlattığımda sevdirememiş kimse sana kış mevsimini dediler kim sevdirebilir ki?