SEVGİ VE ÖLÜM DEĞİŞTİREBİLİR

Tuhaf günlerden geçiyor dünya...

Herkes kendi yalnızlığında,kendi korkuları ile başbaşa...

Umutlar saklanmış

belki de hiç gelmeyecek olan uzak baharlara.

Sela ile uyanıyoruz sabahlara,

turkuaz tabloda ölülerimizi sayarak varıyoruz o ıssız akşamlara...

Bugünlerde ne çok ölüm haberleri düşüyor

posta kutularımıza...

Yalnız uğurluyoruz ölenlerimizi mezarlığa...

Yalnız çıkıyoruz o sonsuz yolculuğa.

Uzaklardan sessizce gözyaşı döküyoruz

eski dostlarımıza,

başımızı yaslayamadan bir dost omuza...

Birlikte içilen kahvelerin,

birlikte söylenen o türkülerin tadı hala damağımızda.

En çok da "maskesiz gülüşleri"özlüyor insan

doyasıya nefes almayı,

uzun uzun yıldızlara bakmayı...

Sahici yaşanmışlıkları,

hesapsız,taktiksiz ve taklitsiz olanları

özlüyor insan ...

Ne demiş Halil Cibran

"SADECE SEVGİ VE ÖLÜM DEĞİŞTİREBİLİR HERŞEYİ".

Sevgiyi kovup yüreğinden

yerine para ve hırsı koyan insan,

ne yazık ki "ÖLÜMÜ"kovamıyor hayatından...

İnsan olduğumuzu hatırlamanın tam da zamanı değil midir şimdi?

Bunca keder,acı ve ölüme rağmen

hala değişemiyorsa insan...

Yüreğinden hala kovamıyorsa nefreti,kini,kibiri,intikam duygusunu,hırsı ve hasedi...

O zaman ne yazık ki

insanlığın en büyük derdi

en çaresiz ve şifasız hastalığı

ruhlarımıza bir katran gibi yapışmış olan

"O KAPKARA KÖTÜLÜKTÜR"...

Canan Beşir Bekem

04/12/2020 (Korona günleri)

Hayatı şiirden öğrenmemişse eğer, yarımdır insan... ..