Sevgili mi? Arkadaş mı ?

Geçenlerde iş yerinde konuşuyoruz Nergis’le.

- Pazar günü erkek arkadaşımla kahve içtim Taksim’de.
Şaşırıyor Nergis.
- Bana hiç söylemedin bir erkek arkadaşın olduğunu.
- Ya var, olmaz mı.
- Eee ne zamandır çıkıyorsunuz? Anlatsana, nasıl saklarsın benden. Aşk olsun sana.
- Olsun, aşk olsun da. Arkadaşım dedim. Sevgilim demedim. Yanlış anladın.

Şimdilerde böyle oldu. Ya da eskiden beri böyle de ben son zamanlarda takar oldum.
Arkadaş kavramı kalmadı mı yoksa?

Özel şeyler hissettiğim, sabah uyanır uyanmaz aklıma ilk gelen kişiye, arkadaşım diyeceksem, oturup bir yerlerde kahve içtiğim, kahve bahane, sohbet şahane dediğim, bazen bir derdimi, bazen de sevincimi paylaştığım kişiye ne diyeceğim. Her arkadaşım sözcüğünü kullandıktan sonra gereksiz bir sebeple savunmaya geçip

- Ya yeminle yanlış anladın, aramızda bir şey yok. Çocukluğumuzdan beri arkadaşız biz onunla.
Gibi türlü açıklamalar yapıp, yetmedi birde masum anıları araya sokuşturup,
- Hey gidi günler hey, fazla yüksek olmayan bir ağaç vardı bizim parkın orta yerinde. Okul çıkışı o ağacın
üzerinden turistlere az çitlenbik atmadık .
Dedikten sonra hala
- Hadi hadiii…
Diyen, bıyık altından gülmelerle mi karşılaşacağım.

Başka bir konuşma,
Salı akşamı bir erkek arkadaşımla karşılaştım. Yanında bir bayan, elele yürüyorlar.
Gülümsedi beni görünce. Durdu selam verdi. Tanıştırdı yanındaki bayanla.

- Kız arkadaşım Berna.
- Memnum oldum tanıştığımıza, dedim.
- Bende, dedi.

Kız arkadaşım diyerek aşkı biraz hafife mi indirgeniyorlar?
Duygularımız bir sağa, bir sola mı yalpalıyor.
Aşkı hissetmiyor muyuz acaba? Gülmüyor mu gözlerimizin içi ona baktığımızda.
Hiç özlem duymadan sevgili olduğumuz kişilere mi arkadaşım diyoruz.
Günübirlik sevdalar mı yaşadıklarımız?
Arkadaşız diyerek birlikteliğin, geçiş aşamalarını daha mı kolay yaşıyoruz?
Ayrılıklar daha mı az acı veriyor?
Sevmek sözcüğünden mi türetiliyor acaba. Arkadaşını da seversin. Sevmekten sevgi, oradan sevgili. Arkadaş eşittir sevgilimi mi oluyor?
Arkadaşım kelimesi hala çok şey ifade ediyor benim için.
Eski kafalıyım bana uymuyor.
Arkadaşsa yürekten arkadaş,
Sevgiliyse yürekten sevgili.

Boşuna mı yazmış şair

Ortak olmak her sevince
Her derde kedere
Ve yürümek ömür boyu
Beraberce el ele

ve sonuna eklemiş

Evet arkadaş.
birgün birbirimizden ayrı düşsek bile biliyorum hiçbir zaman ayrı değil yollarımız.
ve aynı yolda yürüdükçe gün gelir yine ellerimiz dostça birleşir.
ayrılsak bile kopamayız.