Sevgiye Çağrı

Bir gün
IŞIK bedenim
Havai fişekler gibi parçalanınca evrende,
Mole(KÜL)lerim) düşecek başka galaksilere,

Parçalarım ,
Seramik ve heykeller(im) de kalacak.

Kim bilir
belki birgün,
Dilimden anlar bir elde,
Çağımdan bilgiler vereceğim,
Kırık motiflerimde,

Sevgimi hissedecekler,
Atomaltı titreşimlerimde...

***

Tüm dünya İNSANININ elini,
Elimin üstünde tutmak,

Tüm dünya insanının YÜREĞİNİ ,
YÜREĞİMDE toplamak,

Tüm dünya insanını,
Israrla, ama ısrarla,
SEVGİYE ÇAĞIRMAK İSTİYORUM.

Sevgi! sevgi!

Sevgiyi arıyorum
Kaybolan sevgiyi.

Bir ses çağrıma cevap verdi.

"Denizin pırıltısına,
Gökyüzünün ışıltısına,
Ağacın yeşiline, ormana sor"dedi.

Denize sordum,
"Radyasyon aldı" dedi,

Balık kıpırtısız,
Bana cevap veremedi,

Gökyüzü grileşmiş,
Beni göremedi.,

Ormana gittim ağaçlar yanmış,
"Sevgi yok artık, kül oldu"dedi

Sevgi! Sevgi!

Kaybolan sevgiyi arıyorum,
Sevgisiz yapamıyorum.

Yine bir ses, çağrıma cevap verdi.

"Barışa sor, dostluğa, kardeşliğe sor,
İNSANLIĞA sor"dedi.

Barışa sordum,
"Savaş aldı" dedi,

Dostluğa, kardeşliğe sordum,
"Düşmanlık aldı"dedi.

İnsanlığa sordum,
Hepside başlarını öne eğdi....

Düşmanlıklar, savaşlar silahlar,
Kinler, nefretler,
Hepsi de gülerek alay ettiler,

"Sevgi artık , savaşta ölen çocuğun yüreğinde,
Sevgi, döndü vahşete"dediler.

Sevgiyi arıyorum,
Kaybolan sevgiyi,

Deniz deniz, dağ dağ,
Orman orman,

Sevgisiz deniz,
Sevgisiz gökyüzü olur mu?

Sevgi, kanımda oksijen,
Yüreğimde soluk,

Ana yavrusuna sütünü,
Sevgiyle ısıtır,

İpekböceği ağını, sevgiyle örer,

Öğretmen öğrencisini,
Sevgiyle şekiller,

Balık yavrusunu denize,
Sevgiyle terkeder,

Arı çiçeğini sevgiyle arar,

Olur mu sevgisiz hiçbir şey?

Sevgi insanı İNSAN yapar.

Sevgi seni arıyorum, çık ne olur!

Sana SAYGI yı getirdim ellerimde,
Çiçek çiçek,

Ve ardımda İNSANLIĞI,

Senden af dileyip,
And içiyoruz ki,
Bir mutluluk köprüsü kuracağız,

Ucu sende bitecek,

İpekböceği gibi, bir İNSANLIK ağı öreceğiz,

SEVGİDEN, BARIŞTAN, HOŞGÖRÜden,
Bir dünya vereceğiz sana,

Yeşilden, maviden,
Savaş tozlarını kovalayan,
Beyaz güvercinler uçuracağız göklere,

Senin bize geri döndüğünü müjdeleyen....

25/Ocak/1989 İzmit

Şerife Karaçayır mutlu

Sevgi vitrinlerdeki, kırmızı çamaşırlarda sergilenen değil, kâinatta, bizi birbirimize bağlayan, saran, ATOMİK BAĞIMIZ dır.