Seyirci karşısında ilk heyecan

Ne kadar zor ve heyecanlıydı o ilk perdenin açılması. İlk kez oyun yazmışsınız, ilk kez oyun yönetiyorum, seyirci bile ilk.Hayatlarında daha önce hiç Tiyatro'ya gitmemiş bir kitle ve karşılarında amatör bir yazar ve yönetmen, hemde anadili Türkçe olmayan bir ülkenin (Avusturalya) tam ortasında.

Oyunu yazmak 8 ayımı almıştı ve tam 9 ay provalar sürdü amatör bir topluluk ve her oyuncu karşılıksız yapıyordu görevini, sonunun nereye varacağını bilmediğimiz bir yolculuğa çıkıyorduk işte. Bu zorlu çalışma sonunda bir perdenin önüne çıkabilecek dereceye gelmişti oyun. Aslında seyircilerin acemiliği hem işimi kolaylaştırmış hemde çok zorlamıştı. Tiyatro'yu bilmeyenlere bir tiyatro sahnelemek. Bunun böyle olduğunu biletleri piyasaya çıkardığım gün daha iyi anlamıştım.

(Aynen yaşanmıştır, sene 1994 Entel Magandalar Tiyatro Topluluğu ilk oyun. Melborne Avusturalya)

- Alo buyrun.
- Ben şu şey için bilet alacadımda.
- Tabi nasıl yardımcı olabilirim.
- Biz yan komşuyla gelecezde biletler kaç para?
- $10 efendim.
- Ha eyi ucuzmuş... Eeee yemeklerden ne var peki?
- Ne yemeği beyefendi lokanta değil Tiyatro?.. Sanırım siz karıştırdınız beyefendi bu bir oyun yani.. Sinema filmi gibi ama perde yerine biz canlı canlı oynayacağız.
- Ha desene bende birşey sandıydım.Tamam kalsın o zaman bizim karı dutturduydu gidelim diye neyse neyse saol.
- Bir dakika siz bizim misafirimiz olun, biletler bizden.
- Ne demek istiyon yani ben $10 dolar vercek adam deelmiyim?..
- Hayır yanlış anladınız sadece gelmeniz için bir ricaydı ilk kez sahneye çıkıyoruzda oyuncularımız morali bozulmasın diye salonun dolu olmasını düşünmüştüm.Gerçi ilk gün için pek yerimizde kalmadı zaten.
- Ha eyi o zaman sen 4 kişilik yer ayır hele... Bana bak ne oyunu oynayacanız siz?
- Karamizah bir oyun... Komik yani. Burdaki evlilikleri konu alan bir hikaye... Daha fazla anlatmayayım oyunu seyredin bence.
- Ha eyi eyi... 4 kişi unutma ha, adım...

Ve perdenin iplerini çekerek kendi ellerimle açmıştım. Salon tamamen dolu seyirci tedirgin biz seyirciden tedirgin ve heyecanlı. Ve ilk cümle dökülüvermişti dudaklarımdan, Entel Magandaların ilk monologu.

Deli boş sahneye girer.

Seyirci dedikleri siz misiniz? Beni alkışlayıp, hiçte sesiniz çıkmadığına göre siz olmalısınız.

O günden bugüne hep deli rolü oynamaya devam ettim ve bu serüven 12 yıldır her yıl yeni bir oyunla devam ediyor. Ve o 4 kişi ve onun gibi niceleri her oyunumuza ilk bilet alanlar olmuştu.

Ne kadar zor ve heyecanlı her perdenin açılışı...