Şeytana Kuyruğu ile Yol Veren "Eşeğin" Hikayesi!

Divan Edebiyatımızın önemli şairlerinden Şeyhi'nin Harname (Eşekname) adlı mesnevisinde bir eşeğin hikayesi anlatılır... Bu zavallı eşek, yük çekmekten bıkmış usanmıştır; oysa öküzler, yük mük taşımadığı halde daha itibarlı ve daha bakımlıdır.

Bu duruma isyan eden eşek, işi gücü bırakıp otlağa gider ve öküzler gibi beslenmek için, otlak içinde çifte atıp nal sallar; güzelim ekinleri mahveder... Ancak sahibi bundan haberdar olmakta gecikmez...

Eşeği yakalayan adam bir araba sopa attıktan sonra, içi soğumaz, kulağını ve kuyruğunu da keser....

Eşek, bu acıyla, eşeklerin atası olduğu söylenen"bilge" bir eşeğe giderek halini anlatır... Neden, öküzlerin bunca saltanatı varken, eşekler sıkıntı çekmektedir?

Bu yaşlı eşek, bizim eşeğe, yoldan çıkmakla hata ettiğini, Allah'ın yaratılışta herkese ayrı bir rol biçtiğini, Öküzlerin hem çift sürüp hem etinden faydalanıldığı için başlarında taç (boynuz) olduğunu anlatarak bu isyancı eşeğe akıl verir.

Burda asıl önemli olan, bu yaşlı, bilge eşeğin hikayesidir:

Bu "bilge eşeğin" hikayesi de şöyledir:

Tufandan önce Nuh Peygamber, kendisine inanan müminlerle birlikte, bütün hayvanlardan birer çift gemiye alacaktır... Ancak, İnsanın baş düşmanı "Şeytan"ı gemiye almayacaktır.

Böylece lanetlenmiş Şeytan'da tufanda boğulup gidecek ve insanlık bundan sonraki hayatında Şeytandan kurtulmuş olarak yaşayacaktır.

Nihayet gün gelir, gemi tamamlanır ve hayvan çiftleri gemiye bindirilmeye başlanır... Sıra eşeğe gelmiştir... Eşek, geminin kapısına getirilir ancak ayaklarını direr bir türlü gemiye atlamak istemez.

Tam da "eşek inadı" denilen durum yani... Fakat durum acildir ve eşeğin inadını çekecek zaman değildir... Nihayet, Hz. Nuh sinirlenir ve inatçı eşeğe "Gir Ya Melun" der.

Bunu duyan eşek hemen gemiye atlar... Gemi dolup denize açıldıktan sonra, Hz.Nuh geminin içinde teftiş gezisi yapmaktadır. Bir anda şok olur; çünkü gemide Şeytanı görmüştür.

"Ben izin vermediğim halde, sen nasıl gemiye bindin" diye Şeytana çıkışır Nuh Peygamber... Şeytan şöyle cevap verir:

"Sen bana izin verdin ben de girdim"

Nuh Peygamber:

"Nasıl olur, ben seni görmedim bile"

Şeytan:

"Ben eşeğin kuyruğuna asılmıştım... Sen de Eşeğ'e "gir ya melun" dedin"

"Yeryüzünde melun (lanetlenmiş) ben olduğum için, bana da izin vermiş oldun"

Kısacası, Lanetlenmiş Şeytan, eşeğin kuyruğuna asılmış olarak Nuhun Gemisine binmiş ve böylece Tufandan sonraki yeni nesil insanoğlunu da tıpkı öncekiler gibi yoldan çıkarmaya devam etmiştir.

Şimdi bu fıkradan Barzani'nin referandumuna gelelim: Bölgenin "Şeytanı" İsrail, bir bakıma Barzani'nin "kuyruğuna" asılarak yeni bir hamleye imkan buldu.

Barzani, Şeyhi'nin Mesnevisindeki o yaşlı ve"bilge" eşek misali, kuyruğu ile Şeytana yol verdi ve tüm İslam Dünyası için yeni fitnelerin fitilini ateşledi.

Onca uyarılara rağmen referandum yapmakta inat etmesini ise, kendi kararlılığı ve cesareti olarak algıladı... Oysa: Kuyruğundan Şeytan asılmıştı...

Şimdi ayıkla pirincin taşını.... Barzani'nin yaktığı ateş, hem kendini hem bölgeyi yakmaya aday bir ateş oldu.

Allah her türlü Şeytanı'ın şerrinden Türk, Kürt, Arap cümle Ümmet-i Muhammedi muhafaza eylesin.

Amin!