Sihirli Oyuncaklar

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde bir köyde akıllı mı akıllı bir çocuk yaşarmış.

Çocuğun şimdiye kadar hiç oyuncağı olmamış. Çocuğun adı Veli’ymiş. Veli her gece oyuncak arabalar hayal ederek uyurmuş.

Bir gün gece yarısı odasında ki bir tıkırtıya uyanmış. Odası zifiri karanlığı dışarıdan gelen ay ışığı ile yeniyormuş. Veli sağına soluna bakmış. Ay ışığının odasında gösterdiği kadar şeyi gözleri ile taramış. Oda da garip durum sayılacak hiçbir şey yokmuş. Tam yatağına tekrar yatacakken ikinci bir tıkırtı gelmiş.

Veli “Bu olsa olsa her gece rüyasını gördüğüm oyuncak arabadır.” Diyerek içinden bir hisle yatağından doğrulmuş. Sesi geldiği yöne bakmış. Koltuğun yanında bir ışık görmüş. Veli gözlerini ovuşturup tekrar ışığa doğru bakmış. Bu gördüğü ışıklar her renkten yanar döner bir oyuncak itfaiye aracıymış.

Oyuncaktan ses gelmeye başlamış. İnce kesik kesik konuşan bir ses. “Yangın var, yangın var. Ben yanıyorum. Yetişin a dostlar tutuşuyorum.” Diyormuş.

Veli o an çok heyecanlanmış ve sevinmiş. Yerinden kalkıp oyuncağın yanına gitmiş. Ama oyuncak itfaiye aracı ondan kaçmış. Veli onu yakalamak için odasında dört dönüp koşmuş, dolaşmış. Oyuncağı bir türlü yakalayamamış. En sonunda yorulup koltuğuna oturmuş. Düşünmeye başlamış.

“Bu nasıl oyuncak. Kendi kendine nasıl hareket edebilir. Biri onu kumanda ile hareket mi ettiriyor. Oyuncağı yakalarsam bunu öğrenirdim.” Demiş.

Kulağına yatağının altından oyuncaktan bir nida gelmiş. “Ben itfaiyeciyim. Benim arabamı eline almak istiyorsan şöyle demelisin. ‘Yangın yok yangın yok. Ben yanmıyorum. Gelmeyin a dostlar tutuşmuyorum.” Demiş.

Veli sözleri hemen tekrarlamış. Ardından beklemiş. Oyuncak yatağın altından çıkmayınca Veli yerinden kalkıp yatağın altına bakmış. O an gözlerine inanamamış. Oyuncak itfaiye aracının yanında bir de oyuncak uçak peyda olmuş. Veli elini uzatıp iki oyuncağı da almış.

Kulağına oyuncağından sesler gelmeye başlamış. Diyorlarmış ki “Bizlerin üzerinde üç düğme var. Bunlardan mavi düğmeye basarsan seni içimize alır gezdiririz. Kırmızı düğmeye basarsan görünmez oluruz. Sen seslenince ortaya çıkarız. Sarı düğmeye basarsan ortadan kaybolur bir daha geri gelmeyiz.”

Veli çok heyecanlanmış. “İşte sihir diye ben buna derim. Yaşasın benimde sihirli oyuncaklarım var artık” demiş. Ve o sevinçle oyuncakların gizemli düğmelerine basmayıp yatağına iki, oyuncağını da alarak tekrar uykuya dalmış.

Sabah annesi Veli’yi uyandırmaya geldiğinde bir tuhaflık sezmiş odada. Bütün her şey düzgün, temiz ve tertipliymiş. Veli uyandığında annesi sormuş. “Senin odan çok güzel göründü bana. Yoksa güzel bir şey oldu da benim mi haberim yok?” demiş.

Veli “Ne olacak her zaman ki halim.” Demiş. Ama yatağının altındaki oyuncak uçak ve itfaiye aracı aksini söylüyormuş.

Tuna M. Yaşar