Şiir hayattır, Hayatsa şiir !.. (3)

Şiir hayattır gerçekten. Yaşamın her anı kare kare yansır dizelere. Hatta bazen kestirmeden anlatırır duygular. Şiirler masumdur. Kan akmaz her satırından, hecesinden. Hasret damlar, ayrılık damlar, sevgi damlar pınar olur yüreklere. Anlatan yürek ayrı, okuyan yürek ayrı olsa da, tek kavşakta kesişir duygular. Acaba bu yüzden midir bilmem, tüm şairler gönül adamıdır.

Nacizane, kendi şiirlerimden iki tanesini daha yazıyorum. Beğeninize ve eleştirilerinize sunuyorum… Beğenen de, beğenmeyen de, okuyan da okumayan da sağ olsun !..

Hatırlamak

<ı>çare,
<ı> çaresizken.
<ı>umut,
<ı> parasızken,
<ı>sevgi,
<ı> bir kadın görünce,
<ı>açlık,
<ı> lokantanın önünden geçince,
<ı>dostlar,
<ı> eskimiş resimlere bakınca,
<ı>yağmur
<ı> güneşlenirken kumsalda,
<ı>gece,
<ı> gündüzün
<ı>beynimizi
<ı> dirhem dirhem sömürmesiyle
<ı>anımsanır..

<ı>oysa yaşamda hepsinin yeri ayrıdır…

(20.kasım.2002)

<ı>Masum Gülüş

<ı>

<ı>saçları
<ı> hallaç pamuğu gibi dağınık,
<ı>vücudu hala
<ı>akşamın yorgunluğunda..
<ı> morarmış yanakları
<ı> öpülmekten.
<ı>kolları bir eşyayı
<ı> kaldıramayacak kadar yorgun,
<ı>kalçaları
<ı> sallanmıyor artık
<ı> bir müzik melodisinde,
<ı> mutlu,
<ı>ve masum gülümsüyor,
<ı> sevilmekten..
<ı>ama
<ı> bitkin,
<ı> sakin
<ı> ve de sessiz şimdi
<ı>elleri koynuna,
<ı> bir de lahana bebeği
<ı> bir de biberonuyla
<ı> onu seyrederken
<ı>yatağında,
<ı> öksüz kaldık
<ı> şimdi biz,
<ı>
(20.kasım.2002 )