Şiir üzerine bir şeyler

Ortaokul zamanlarından beri hep yazdım. Ama iyi ama kötü… Defterlerimin arka sayfalarına, gazete kenarlarına, not kâğıtlarına, duvar panolarına, kitapların boş sayfalarına… Nedendir bilmem, hiç şiir yazmak gibi bir hevesim olmadı. Hiç denemedim bile. Nedenini bilmiyorum. Hiç düşünmedim. Yazmak gibi bir hevesim var. Düz yazı yazıyorum, denemeler yazıyorum ama nedense şiir yazmaya heves etmiyorum. Oysa şiir okuyan birisiyim. Fakat şiir eleştirisi hususunda hiç bulunmadım. Şiir üzerine eleştiri yapmak gibi bir girişimim de olmadı. Nedeni gayet açık aslında… Şiirden çok da fazla anlamıyor oluşumdan kaynaklanan bir şey. Hoş, diyeceksiniz ki “Şiirden anlamıyorsun ama şiir okuyorsun!”. Doğru, okuyorum. Sanırım Türk şairlerden şiirlerini okumadığım hemen hemen yok gibidir… Şiir hususunda kütüphanem de hayli zengindir.

Tamam, şiir hususunda çok fazla edebilecek lafım olmasa da, doğrusunu isterseniz Nazım Hikmet’i bir kenara koymak durumunda kalıyorum. İster istemez böyle oluyor, zira Nazım Hikmet’in şiirlerinde enteresan bir çekicilik var. İnsanı sarıp sarmalayan bir şeyler… Öyle ki Şeyh Bedrettin Destanını defalarca okumuşumdur ve halen aynı keyif ve aynı tutkuyla okurum. “Kuvayi Milliye Destanı” ha keza… En sevdiğimi şiiri ise “Meğer Severmişim” isimli şiiridir. “Memleketimden İnsan Manzaraları” ise bu coğrafyada yaşayan her insanın okumasını gerekli gördüğüm kitaplarından birisidir.

Tabi Nazım Hikmet’i bir kenara koyarım da Can Yücel’i atlar mıyım? Hayır… Can Baba’da ayrıdır benim gözümde. Dobralığı bir başkadır. Kimselere benzetemem. Birkaç mısralık şiirleriyle nede çok şey anlatır Can Yücel.

Bir aralar Hasan Hüseyin Korkmazgil’i okudum. Aklımda kalan “Haziranda Ölmek Zor” isimli şiiriydi. Her mısrası ezberimdedir. Ezberimde şiir tutamıyor olsam da nedendir bilmem Haziranda Ölmek Zor yıllardan beri zihnimin bir köşesinde silinmeksizin yer etmiştir. Tabi Hasan Hüseyin Korkmazgil iyi şair midir, şairliği kötü müdür, bir şey diyemeyeceğim. Ya Behçet Necatigil! Sati Faik! Attila İlhan! Orhan Veli, Ataol Behramoğlu…

Şairlere “Kötü şairdir” demek ne kadar doğru? Bence doğru bir eleştirel yaklaşım değil. Herkes okuduğundan farklı farklı şeyler çıkarsıyor olabilir. Kimi insanın hit şairleri, hit şiirleri vardır. Bu hususta iyi ve kötü kavramları kişiye göre değişiyor. Belki de bu yüzden şiirlerin üzerinde durmanın fazlaca bir esprisi olduğunu düşünmüyorum.

Milliyet Blog’da ise okuduğum iki şair var. Ufuk Hocayla, Nedim Hoca… Diğer arkadaşların şiirlerinden de okuduklarım var ama doğrusunu isterseniz beni sarıp sarmalayanı olmadı. İlgimi çekmeyen arkadaşların şiirlerini ille de okumuyorum ama Ufuk Hoca olsun, Nedim Hoca olsun şiirlerini ille de okuyorum. Şiir böyle bir şey… Herkes farklı şeylerden etkileniyor. Ne var ki Milliyet Blog’da Nedim Hoca üzerinde ortak bir mutabakat oluşmuş durumda. Bu konuda “En iyisini okurlar bilir” genel ilkesinden hareket edersek, Nedim Hoca herkeslerden birkaç adım önde.  Ben Ufuk Hoca’nın da şiir hususunda Nedim Hoca’dan aşağı kalmadığını düşünüyorum. Hatta bir artısı daha var ki Ufuk Hoca, dikkat edin Milliyet Blog’da şiir hususunda müthiş bilgiler içeren yazılar yayınlıyor. Bu işin derinliğine iniyor. Şiirleri bir yana da, edebiyat üzerine, şiir üzerine yazdıkları Milliyet Bloğa oldukça önemli katkılar sağlıyor. Ben kendi adıma böyle düşünüyorum.   

Ufuk Hoca’yı bire bir tanırım. Bende bıraktığı izlenim gayet net… Ufuk Hoca uçarı bir kişilik… Kendisiyle çok konuda anlaşamıyor olsam da en azından kendisiyle edebiyat konularında polemik yapamayacağım bir insan. En nihayetinde edebiyat öğretmeni… Şahsıma o kadar laf eder, bana ettiği o laflarından bir kez dahi olsun alınmış değilim. Milliyet Blog’da şiir yazan diğer arkadaşların emeğine ettiği laf kaba olsa da, neylersiniz ki Ufuk Hoca’nın böyle bir yanı var. Uçarı ve dobra bir adam. Hani insanların hevesini kırmamış olsa tamam da, yaklaşımı öyle sanıyorum ki şiir yazan diğer arkadaşların bir nebze olsun heveslerini kırmış olabilir. Bence burada yazan arkadaşların böyle şeyleri kafasına takmasına gerek yok… Hele ki Ufuk Hoca gibi uçarı bir insandan heves kırıcı laflar çıkıyorsa dikkate almamak lazım ama edebiyat ve şiir üzerine yazdıklarını dikkate almamak olmaz.