Şiirsel Lanet

’Daha’’ diyordu,

‘’Ver’’ diyordu.

Selalar okunuyordu ardımdan

Ve cebim yoktu,

Kalmadı bile diyemedim.

Bilmiyordu…

Sormamışlardı bana.

Ben istememiştim.

Ve saba sevmezdim aslında.

Hüzzamdaydı gözüm…

Kalsın şimdi,

Saklarsın tahta sandığında,

Naftaline bele.

Küf kokmasın şiirlerim.

Arada bak.

Unutursun suretimi,

Gözden ırak,

Gönlüne yakın olsun,

Alt yazılı resimlerim…
Ben sana hiç küsmedim.

Yabancılamadım gülüşünü.

Uçarı alıp başımı gitmelerim,

Düşten ibaret.

Şiirsel lanet…

Okyanusum ironi…

Balıklığım farazi…

Küsme…

Darılma…

Sen hakiki…

‘’Lan olum,

Ne çok sevmişim ben seni’’

Eni konu bağlanır gibi dünyaya,

Geçemez gibi ne yardan,

Ne serden…

Daha…

Daha yok bitti…

Havva kızı ben.

Merhumeyi,

Nasıl bilirsen bil şimdi sen…