Silinir gideriz...

Ne diyeyim ki, dilim tutuldu

Anlatamıyorum…

Artık ben duymayacak

Görmeyecek kadar uzak ve sessizsin…

Düşünüyorum da galiba biz

Sevgiyi değil

Ayrılığı büyüttük seninle

Ne bileyim,

Bulduğumuz her fırsatta

Sevişirken

Çıplak bedenlerimizden akan ter

Özlemlerimiz,

Unutamadığımız şarkılar yanılttı bizi…

Aradığın ben değildim

Belki de,

Anımsamak istemediğin “yalnızlığındı”

Seni bana “iten…”

Ama ben seni çok sevdim

Delicesine

Ellerin belime dolandığında

Üşüyecek kadar…

Yapışkan değilim, aciz hiç değil

Sadece

Şiirlerime “hapsettim” seni

Farkındaysan

Çok uzun zamandır o güzel yeşil gözlerine

Bakamadan

Şiirlerimde konuşuyorum seninle…

Şimdi sesi soluğu

Kesilmiş bir aşkın elinden tutmuş

Yalnızlığa doğru yürüyoruz

Ve acılarımızı saramayacak kadar

Uzağız seninle

Ruh ikizimizi bile öldürdük el ele...

Resimlerde

Kalacak kadar “yabacıyız” artık…

Susuyorum

Konuşsak bile acılarımız acıyor

Kaldırıp attığımız

Sevgimizi uçuruyor rüzgarlar…

Yanmış bir ağacın

Dalları gibi kıpırdayamıyor

Her nefeste

Ayrılığı ve ölümü soluyoruz…

Daha ne diyeyim ki, dilim tutuldu

Anlatamıyorum…

Artık ben duymayacak

Görmeyecek kadar çok uzak ve sessizsin…

Biliyorsun değil mi?

Yağmurlar yukarı doğru yağmazlar

Hiçbir rüzgar

Dolduramaz boş kalan yerleri

Bu ayrılık kırarsa

Acımasızca aşkımızın belini

“Silinir gideriz”

***

Sevdim seni,

Beni kendinde bağışla…

Erdoğan ÖZGENÇ

Adana 18.01.2016 16.45