Sinemaya sadece film izlemek için gidilmez; sinema sosyal bir aktivitedir

Sinemaya film izlemek için gidilmez ama doğrusu film de sinemada izlenir. Filmden tat almak için o ambiyans şarttır da sinemaya gitmek sadece bu değil. Sinema biraz da sevdiğin insanlarla zaman geçirme yeridir. Ama insan parkta affedersin ensesini kaşıyarak da zaman geçirebilir; sinema seçkin bir zaman geçirmedir.

Sinema bir sanat olayıdır ve hoş bir sanat olayıdır. Fellini’nin dehasını ölçmek için gidenler olabilir ama ben şahsen sinemaya manitamla kaçamak için giderim. Sinemaya en uygun imaj bu. Bir şey öğrenmek/kültürünü artırmak filam hiç beni açmaz. Sinema sanatı önemlidir ve sinema benim için tutkudur. Bunu aşk ve romantizmle birleştirirsem daha iyi olur.

Sinemaya sadece film izlemeye gidenler(üstelik yalnız) yüzeysel insanlardır. Sevgilin varsa sinemaya gidersin. Ya da ne bileyim dostun, anlaştığın arkadaş gurubun filam. Ama en önemlisi sevgili. Yanında manitan varken filmden ayrı bir tat alırsın. Sinema ortamı sevgililer için dizayn edilmiştir sanki. Sevgili olmayanlar ayrı sinemaya gitseler daha iyi.

“Sinemaya para vereceğime TV’de seyrederim” Sen zaten sinemaya hiç gitme ortamı bozarsın. Sinemayı çok sevmeme rağmen sevgilim olmadığı için yalnız tat vermez diye sinemaya gitmiyorum. Dostum da yok maalesef. Son dostumu yakın zamanda gömdüm. Gurup arkadaşlık da yanlış anlaşılıyor. Zaten guruplara kalamadım!

Sinemada aganigi söylentileri ayyuka çıktı ama ben bir şey görmedim; çünkü dediğim gibi yakın zamanda sinemaya gitmedim. Yani nerede öpüşsünler bu garibanlar. Evde filan ileri gidiliyor, risk var yani. Hem romantik film daha güzel oluyor. Hiç değilse yanı başında, sana yakın, el ele göz gözesiniz. Başını göğsüne yaslayanlar bile var. Ben bu kadar şanslı olamadım maalesef. Onun başı varken benim göğsüm yoktu(rahatsızdım) benim göğsüm varken onun başı yoktu(saçlarını yeni yaptırmış, bozulurmuş!) Kısmet işte!