Sistem, sistematikleşmeli

       Nasıl bir sistemdeyiz anlamak güç. 
 

        7 yaşında başlardı eskiden eğitim maratonu, şimdilerde 5'e indirme çabasındalar o ayrı. Sıralarda ilk heyecan, ne yapacağını bilememeyle birlikte gelen panik ve bir de ebebeynlerimizden ayrılma korkusu tabii. Ben bu durumun biraz dışındayım aslında, hani şu ailesini kovalayan gruptan. 
        Sistem kelimesini yazmayı bile bilmediğimiz bir dönemde büyük bir sistemin çarkındaki ufak askerlerdik. Sadece üzerimize düşeni yaparak sınıf atlamak bizim de o sisteme dahil olduğumuzu düşündürmüştü ama yanlış! Sisteme dahil olanlar sistemin oynadıkları değil, kurucularıdır. 
        Eğitimimiz aslında hiç ilgimiz ya da ihtiyacımız olmayan derslerle tamamlandı(!). Bir iletişimciye verilen geometri derslerinin verilme amacının 'gündelik hayatta lazım olur' kisvesi altında savunulması da bunun ispatı sonuçta. İş bulmak zorken dahası mezunlarda bile vasıf aranırken o vasfın eğitim sistemince geliştirilmemesi de ayrı bir ironi tabi. Her insanın yetenekleri dahilinde eğitim alması gereklikiği herkesçe tasdiklenirken kimsenin bu durumda bir şey yapmaması ve eğitimde uygulanan programlarda geriye dönüş yapılması da 'Acaba eğitim sorunu gündemde tutularak başka sorunların unutturulması çabası olabilir mi?' sorusu da bir hayli merak konusu..
       Bu kadar çekişmenin içinde 'Acaba değişmesi gereken sistem değil de sistemi kuranlar mı?' diye de düşünmeden edemiyor insan.