Siyah akar Zonguldak’ın deresi

Maden kazalarında Avrupa’da birinci,dünyada ise Çin ve Rusya’nın ardından üçüncüyüz. Zonguldak’taki kazanın dünya madenciliğinde önlenebilecek kaza statüsünde olduğu söylenirken,bizde halâ kader gibi görülüyor.

Bugünkü teknolojik olanaklarla meydana gelebilecek kazaların yüzde 98’i önlenebilmekte iken, bizde yüzde 98 hâlâ kader olarak kabul ediliyor.
Çünkü;madenlerde iş güvencesinden sendika sorunlarına,ekipman eksikliğine,eğitimsiz kaçak işçi çalıştırmaktan yetersiz antigrizu sistemlerine kadar ve taşeronluk sisteminin denetimsizliğine kadar birçok eksiklik ve aksaklık var.
Böyle bir aymazlık içindeki sistemden nasıl iyi sonuçlar beklenebilir ki..

Ekmek parası uğruna yerin 540 metre altına inen 30 masumun cansız yatan bedeni ve onları ebediyen kaybedenlerin gözyaşına karşılık ; “Bu mesleğe giren kardeşlerimiz böyle şeylerin olabileceğini biliyorlar. Mesleğin kaderinde bu var” diyen bir zihniyet olduktan sonra söylenecek söz yok.

Zonguldak’ta yaşananların adeta bir kader olduğunu ve yapılacak fazla bir şey olmadığını düşünenlere sormak gerek;

Yıllardır buralarda tonlarca kömür üretilirken, nasıl oluyor da çözümler üretilemiyor…

Mustafakemalpaşa, Tavşanlı vb . için de yapılacak bir şey yok muydu ki, bu acılar yaşandı...

Oysa,korku,acı ve kadere bağlanan bu yaşam ekmek parası uğruna değil mi.…

.

Aynı ,Orhan Veli’nin dizelerinde anlattığı gibi ;
“Siyah akar Zonguldak’ın deresi
Yüz karası değil, kömür karası
Böyle kazanılır ekmek parası.”

Ne yazık ki acıları paylaşmaktan başka bir şey diyemiyorum..