Sizin paraşütünüz kim?

Yıllar önce bir pilot savaş sırasında yaptığı uçuşta, yerden havaya atılan güdümlü bir füze tarafından vurulmuş. Derhal kendini fırlatıp paraşütle bir ormanın içine düşmüş. Bulanlar tarafından kısa bir süre esir olarak tutulmuş. 

Kurtulup hayata daha sıkı tutundığı zamanlardaymış artık pilot. Eşiyle günlerden bir gün yemeğe çıkmış. Masalarına yaklaşan bir adam sevinçe haykırmış! "Sen O'sun. Uçağı düşen pilotsun."

Şaşkınlıklar içinde kalan pilot  "Evet ama sen nereden biliyorsun bunu?"

"Biliyorum, çünkü uçuş öncesi senin paraşütünü ben hazırlamıştım ve anladığım kadarıyla işe yaramış."

Tebessüm ederek pilot "Eğer işe yaramasaydı şu an burada değildim" diye yanıtlamış.

Gecesinin sonunda kafasını yastığa koyar koymaz bu adamı düşünmeye başlamış pilot. Savaş sırasında çoğu kez karşılaşmış olduğu bu adamla bir kere bile konuşmadığını anımsamış. Çünkü o savaş pilotu, adamsa paraşüt hazırlayan basit bir askerdir sonuçta. Oysa o basit asker, uzun tahta bir masada saatlerini harcayarak, dikkatle katladığı paraşütlerle, her seferinde hiç tanımadığı bir insanın kaderini ellerinde tutuyordu.

ve şimdi bir dönüp kendinize bakın ve şu soruyu sorun;

Sizin Paraşütünüzü kim hazırlıyor? Paraşütünüz kim..

Dayanma gücümüzün tükenmeye başladığı sıralarda aslında sayısız paraşütler vardır hayatımızda. Maddi, manevi, duygusal ve ruhsal paraşütler. Bir de an be an dibe düştüğümüzü anladığımız zamanlarda bizi göklere yükselten paraşütler ya da paraşüt. 

Bir düşünün bakalım. Kiminle yeniden hayata döndünüz? Kim sizin en zor zamanlarınızda yüzünüzü güldürdü? Kim kendini unutacak kadar size, sizi hatırlattı. Kim sizi güldüremediği an sizinle ağlayıp gözyaşlarınızın yükünü aldı?

Hayatınız boyunca paraşütünüzü hazırlayan kim? İşte bunu anımsadığımız an biz de onun paraşütü oluruz ve biliriz ki iki kişi çok kişidir bu hayatta. Çok kişinin ise yapamayacağı, altından kalkamayacağı hiç bir şey yoktur aslında. Yeter ki kıymet bilelim. Yeter ki anımsayalım, mutlu edelim, şaşırtalım, şımartalım, saralım ve sahip çıkalım. Hayat çok kötü evet ama iyimserliğiyle bizi olduğumuzdan da iyi bir kişi yapan kişiyi kaybetmeyelim. Küçümsemeyelim.. O herkesten yücedir aslında.

Herkesin bir diğerinin kuyusunu kazdığı bu dönemde bizi koruyan kişi paraşütümüzdür. 

Kalabalık, gösterişli uçaklarla uçmak güzeldir evet ama düşüşe geçtiğiniz an nefesiniz olan, tek bir kişi vardır yanınızda.

Paraşüt.