Sizleri unutmadık!

Yıkılın okulun altında onlarca minik beden kaldı, hepsinin de yarınlara dair güzel düşünceleri vardı.
Kim bilir kimi doktor, kimi öğretmen, kimi mühendis, kimi başka bir şey olmak istiyordu belki de.

Olamadılar!
O gece onlar aynı zamanda bütün hayallerinden de oldular.

Hayallerinden olan sadece onlar değildi elbette.

Daha adını bile bilmediğimiz birçoğunun hayalleri de vardı.

Hepsi de topraklara gömdü bunları.

Bingöl aynı zamanda depremden sonra yıkılmış, virane olmuş bir şehir görünümüne büründü.

Ve yıllarca bu yıkılmışlığı, bu viraneliği üzerinden atamadı.

Yapılan yeni yapılar, güçlendirilen binalar, her ne yapıldıysa unutturamadı o günleri.

Bizler şimdi tam yedi yıl uzaktayız o günlerden.

Ama hala o gün hayatını kaybedenler akıllarda, hala bir vefa duygusu ile insanlar o günleri hatırlamakta.

Bugün bile insanlar hala o günleri kâbusları ile uykularından uyanmakta.

Eğer öyle olmasaydı bugün en ufak bir artçı deprem ile insanlar sokaklara dökülür müydü?

Demek ki o günlerin şokunu insanlar hala üzerlerinden atamadı.

Hala en ufak bir sarsıntıda insanlar o günleri hatırlamakta.

Elazığ’da meydana gelen depremden sonra Bingöl halkı daha çok tedirgin bir hayat yaşamaya başladı.

Uzmanların her gün televizyon ekranlarında boy gösterip, Bingöl’de yakın bir zamanda büyük bir deprem bekliyoruz demeleri bu tedirginliğin tuzu biberi oldu adeta.

Halk artık daha çok huzursuz, daha çok tedirgin.

Neredeyse insanlar artık mitolojik zamanlardaki efsaneler gibi her söylenene inanır oldu.

Ne kadar akıl almaz, izan kabul etmez düşünce varsa hepsi halk arasında şimdi.

Müthiş bir söylenti kültürü var halk arasında.

Oysa bunların kimseye bir faydası olmayacaktır.

Bilakis bunlar gerçekleri görmemizi biraz daha engelliyor.

Söylenenlerde gerçeklik payı olabilir, fay hareketlerinden dolayı bu bölgede büyük bir deprem beklentisi olabilir.

Bunu bilmek elbette hakkımız; ama bunu bildikten sonra efsaneler peşinde gezip de bugün deprem olacağı söyleniyor, bir haftaya kalmaz deprem olacakmış gibi sözlerin peşinden gitmemiz doğru değildir.

Asıl yapmamız gereken her duyduğumuz söz ile kulaklarımızı doldurmak olmamalı.

Doğru bir şekilde önlemimizi almamız en doğru davranış olacaktır.

Eğer bir daha aynı acıları yaşamak istemiyorsak önlemimizi almak zorundayız.

Beklenen deprem yedi önceki deprem gibi bir sonuç doğurmaması için bugün henüz geç değil.

Son söz olarak, bir daha aynı acıların yaşanmaması dileğiyle 2003’teki depremde hayatını kaybedenlere Allah rahmet eylesin.

Mekânları cennet olsun…

Yazı link: http://www.muratvarol.com/modules.php?name=News&file=article&sid=218

web sitesi: www.muratvarol.com