Sol düşünce ve CHP…

Bu gün, giderek yoğunlaşan, bıkkınlık ve sıkıntı veren politik tartışmaları, beğendiğimiz politikalara övgü, beğenmediklerimize eleştiri yapmayı bir yana bırakalım. Bir anlamda beynimizi biraz dinlendirelim. Malum beyni dinlendirmek farklı konulara odaklanmakla oluyor. Yoksa “bu gün hiçbir şey düşünmüyeceğim” demek beynin yaşam mantığına aykırı olduğundan mümkün olmuyor. Bu gün sol düşünce hakkında bir beyin cimlastiği yapalım.

Tanıdıklar arasında, aile içinde veya işyerinde yapılacak sıradan bir anketle herkes, sol nedir (veya günümüzde sol olan nedir?) sorusuna farklı yanıtlar verildiğini tespit edebilir. Bir çok kişi solun: “solcular”, “Sol Parti”, “sol politika”, “sol düşünceler”, belki sendikalar olduğu yanıtını verecektir. Bazıları ise yanıtlarına “aslında” ekini koyacaktır: İşte sol bugün şöyledir, ama aslında sol şu ve bu olmalıdır gibi.

Modern toplum sol ve sağı, kendi kendini tanımlayan evrensel programlar olarak tanımıştır. Fransız Devrimi’nin sol talepleri “özgürlük, eşitlik, kardeşlik” karşı devrime neden olmuş ve sağın (“muhafazakârlık”) “düzen, doğal eşitsizlik ve gelenek” bayrağı altında bilinçli oluşumuna yol açmıştır.

Sırf bu açıdan bakmakla bile, solun gerek dünyada, gerekse ülkemizde neden gerilediği hakkında fikir üretmek mümkündür. Sağın bu denli yükselmesini salt sermayeye bağlamak kolaycılığa kaçmak olacaktır.

Sol, formel hakları değil, maddî yaşamın gerçeklerini hedeflemelidir. Sol, iktidar ve mülkiyet sorularını görmezden gelmemelidir, çünkü aksi durumda gerçek koşulların gerçek değişimini sağlayamaz.

Ana hatlarıyla "sol" olarak nitelenen duruş, varolan toplumsal-siyasal-ekonomik düzenin, hakça bir bölüşüm ve siyasal karar alma süreçlerine her düzeyde daha demokratik bir katılım ekseninde dönüştürülmesini savunmaktır.

Sol kavramı belirli bazı ideolojilerinden daha genel bir dünya görüşünü ifade eder. Siyasal anlamda daha katılımcı, ekonomik anlamda da daha bölüşümcü ve sosyal-adaletçi bir yapıyı hedeflemek...

Ulusal olanı savunmayan, kendi yaşadığı coğrafya ve üyesi olduğu toplumu kollamayan, tarihi ve kültürel değerlerine sahip çıkmayan solcu olamaz. Evrensel olana ancak bu yoldan ulaşılabilir. Kısacası gerçek solcular, ulusallık adına başka ulusların ulusal ve kültürel değerlerine yönelik bağnaz bir inkar ve ırkçılık içinde olmamanın ötesinde, kendi ulusal değerlerine de sahip çıkarlar, onları koruyup, geliştirirler, her şart altında o değerlerin savunucusu olmaktan geri durmazlar.

Sol düşünce dinamiktir. Kendi içinde daima daha iyiye, yeniye ulaşma çabası içindedir.

***********

Bu genel kavramlardan yola çıkılırsa, CHP nin neden sosyal demokratlık iddeasına rağmen sol düşünce sahiplerini kucaklıyamadığı ortaya çıkar. Bizce en önemli eksiği, kendi ekseninde düşünmeyen sol düşünceleri içine kabul etmemesidir. Oysa solun olmazsa olmaz yönlerinden biri, düşünce anlamında sürekli bir devrim içinde olmasıdır. Devrim içinse yeni ve değişik fikirler şarttır. CHP, insanların mevcut sol fikirlerinden yararlanmak, onların sol fikirlerini desteklemek ve onlara özgür tartışma ortamı yaratmakla gürevli hissetmelidir kendini.

*********

Özellikle, Özal’dan bu yana baktığımızda sağ, solun fikirlerini de sahiplenmiş görünmektedir. Sürekli özgürlükten, eşitlikten, kardeşlikten bahseden sağ sol kesimde olması gereken bir çok kişiyi kendi yanına çekmeyi başarmıştır. Bu olgu tabii olarak eşyanın tabiatına aykırıdır. Sorulan bir soruya aynı anda hem doğru hem yanlış demek ne kadar tutarlıdır? Örneğin; Egemenliğin kayıtsız şartsız Allaha ait olduğunu savunan bir gelenekten gelen başbakanımızın, egemenlik kayıtsız şartsız milletindir demesi ne kadar tutarlıdır. İşte bu tutarsızlıklar bu gün çekmekte olduğumuz sıkıntıların da önemli bir kaynağını oluşturmaktadır.

Bu yüzden ülkemizde önemli bir taraftar kitlesine sahip olan, kendini sosyal demokrat kabul eden CHP ye çok önemli görevler düşmektedir.

2009-11-14