- Kategori
- Deneme
Sonbahar'ın ilk günü

alıntıdır
Bugün sonbaharın ilk günü…
Ne çok şey değişir bu mevsimin gelişiyle. Kışa hazırlan sinyalidir bir nevi. Açan çiçeklerin solma vaktidir. Solan her çiçek rengini alıp gidiverir. Şimdi dinlenme vaktidir. Sabahın ilk ışıkları daha geç aydınlatacaktır etrafı. Ve daha erken veda edecektir güneş.
Karanlıklara alışacaktır insan. Hatta çalışanlar karanlıkta gidip karanlıkta gelmeye başlayacaktır.
Sokakta yaşayanlar için zor günlerin kapıda olduğunu hatırlatır sonbahar. Kış gelecektir ve üşütecektir giyecek kabanı olmayan çocukları. Ayakları ıslanacaktır belki okula giderken miniklerin.
Camları sildiğine pişman olacaktır ev hanımları yağan yağmurla. Çamaşırların içeride kuruma vaktidir. Artık turşular kurulacak, reçeller tamamlanacak, kışlık domates konserveleri raflara dizilecektir.
Bugün sonbaharın ilk günü…
Ne çok şey değişir doğada kim bilir. Gözle görünenler ve görünmeyenler. Hüznün mevsimidir sonbahar. Her yaprağını döken ağaç ağlıyordur içten içe. Vivaldi dört mevsim çalar fonda kış günleri. Bitki çayları demlenir. Adaçayının kokusu sarar dört bir yanı. Yeni çıkan kitaplar, vizyona giren filmler takip edilir. Yeter ki sonbahar bitsin, kış güzelde geçebilir.
Ama sonbahar bilinmeyen bir hüzün barındırır içinde. Değişimdir, doğanın tamamen kendini yenilemesidir. İyidir belki de.
Ama en acıklı şiirler bu mevsime yazılır şairlerin kaleminde. İncesaz Eylül isimli parçasında anlatır hüznü derinlemesine.
İşte böyle…
Demem o ki; bu gün sonbaharın ilk günü işte!