Sorun kurdun kuzuyu yemesinde değil kurt ile kuzuyu yan yana yaşatan zihniyette

Bu konuda ne söylenebilir bilmiyorum, herkes her şeyi biliyor zaten. Biliyor da işe yaramıyor. Çünkü biz yazıyoruz çakalların kiralık kalemleri de tersini yazıyor.

Biz yukarıdaki başlığı atıyoruz, çakalın kalemi “İnsanları sevelim, dostluk ve barış içinde kardeşçe yaşayalım” diye yazınca ağıllar kurt inlerinin yanına yapılıyor. Kurtta acıktıkça kuzuyu afiyetle yiyor tabii ki. Seninki başlıyor ağlamaya “Gitti evladım gitti!” Ne bekliyordun? Kurdun ini ile ağıl yan yana olur mu?

İyilerle kötüler yan yana yaşayamaz kardeşim, kim diyorsa gelsin bana söylesin. Suç işleyenler değil ama suç işlemede ısrar edenler toplumun dışına çıkarılmalı.

Biz “Suçlular ülkesi” diye bir şey yazdık fantezi dediler. Ortaköy’de kırk bilmem kaç kişiyi öldüren katil hapisten çıkınca belki de bana komşu olacak, ikiyim böyle düzeni! Gözünü kırpmadan 40 kişiyi öldürmüş biri o saatten sonra pişmanlık duyup adam mı olacak!

Nedir ya sizi engelleyen? Katili götürüp bir adaya attın, toplum niye attın mı diyecek? Ailesi varmış, katilin ailesi olmaz, yılanlarla evlensin ki yılanlara da yazık!

Bu, tepki yazısı değil; ben tepki yazısı yazmam(tepki acizliktir) gerekeni söylerim. Sokakları temizliyorsun, ülkeyi de temizle. Boşalt bir yeri, suç işleyeni yolla; nasıl yaşarsa yaşasın. Belki kötülük genetiktir, kökünü kurutursun. Tuzu kuru barış güvercinlerini bana yolla, kanatlarını yolayım!

Lakin bende(bizde) alacağı var da alacağını istiyorsa durum başka…

Yüzyılların saçma anlayışı ”Dostluk insanlık, barış kardeşlik masalları” artık bu çağda insanların mantığına uymuyor. Eskiden yarısı ölür yarısı kalırmış; kader demişler ya da anlamamışlar, bilmemişler, güçleri yetmemiş.

Ben 21. yüzyıl insanı, kader demiyorum; anlıyorum, biliyorum, gücüm de yetiyor. Başınızdakiler yapamıyorsa onları göndereceksiniz yapanı getireceksiniz.

Dini bahane eder öldürür, bana ne senin dininden! Hukuk yargı filan yok, sorgusuz sualsiz vur emri! Biri devlet kuracağım der öldürür; halka sordun mu, benim için savaş dedi mi sana! Dediyse valla haklısın! Demediyse Kandil’e kara harekâtı! Ama kim yapacak, nerede o yürek!

Masallarla kaybedecek zamanımız yok, Türkiye ölüyor!