Söz

İçler acısı bir dünya 

Bir dünya ki unutturuyor yapılanları 

Yuvarlanıp giden kimlikler 

Çengeline takıyor onca yükü 

Ya kayıp giden ömre ne demeli 

Ya kopan kayan yıldızlara 

Ya içi geçen sevgilere 

Ya eli titrek yoksul ihtiyara 

Ya çıplak ayağıyla evsiz çocuğa 

Ya susan hep susan insana 

Ya adalet için geciken zamana 

Ya batan ve çıkmayan güneşe 

Ne demeli bunca kılıç darbesinden sonra yaşama.