Su tasarrufu

Bu nasıl iştir?
İstanbul çok yakında sususz kalacak. Beklenen sonbahar yağmurlarının da barajları doldurup 12 milyonluk kente derman olacağının beklenmediği bugün resmi ağızlar ve bilim adamlarınca açıklandı. Demek ki iş tek tek bireylere size, bana, komşumuza düşüyor. Var olan su kaynaklarını olabildiğince idareli kullanıp felaketi geciktirmek yolunu seçmeliyiz.

Büyükşehir Belediye Başkanı ciddi TV programlarında "her birimiz artık çevreci olmalıyız" diyerek ahkam kesiyor. Park ve Bahçeler Müdürlüğünün bundan böyle suyu idareli kullanacağını bu yönde talimat verdiğini söylüyor.

Anadolu Yakasında oturuyorum. Her sabah köpeğimi alıp yakındaki İzici Evi'nin bulunduğu halka da açık alana götürüyorum. Bu geniş alana girişte 20 metreye 20 metre ebatlarında hoş bir çiçek tarhı var. Bu tarha ve Abdülaziz av köşkünün etrafında bulunan çiçekliklere de bakan bir veya iki bahçıvan bulunuyor. Her sabah - son yağan gece yağmurundan sonraki sabah da- bu bahçıvan çiçekleri otomatik bir fıskiye ile suluyor. Hem de nasıl sulamak. çiçekler ve çimenler 2 saat içinde çeltik tarlasına dönüyor. Yetmiyor haftada en az 3 kez kendi arabasını da bu suyla pir-ü pak ediyor.

10 kadar önce bahçıvana "bu çiçekleri her gün sulamayıp gün aşırı veya 3 günde bir sulasan daha iyi olmaz mı ?" dedim. Bana verdiği çok uzun diskurda suyun yer altı kaynaklarından kuyularına dolduğunu ve bu su ile suladıklarını, eğer sulamaz ve suyu kullanmaz ise bu yer altı sularının denize ulaşıp heba oldugunu söyledi.

Bu sabah da aşağı tarafta bulunan bir başka belediye parkının girişine " parklarımız kuyu suyu ile sulanmaktadır" diye kör parmağım gözüne bir pankart asmışlar.

Ey ülkemin "zavallı, garip" yurttaşları! Su ister kuyu suyu olsun ister kaynak suyu isterse yeraltı rezervi. Amacımız "suyu" bizatihi suyu israf etmemek değil mi?
Boş yere akıtılan her damlayı yarın aramayacak mıyız?
Bu nasıl bir zihniyettir?

YURTTAŞLAR yarınlarımız hiç de aydınlık görünmüyor. İdarecilerin bireylerden bekledikleri özveri ve bilinci bizim de idarecilerden beklemek hakkımızdır.

Hepimiz aynı geminin içindeyiz.