Suçu, günahı, ayıbı birbirinden nasıl ayıracağız; ayıbı günah, suçu ayıp sanabiliriz

Hiçbirini yapmayalım olsun bitsin. Evet, ama ya yapıyorsak… Yaptığımızın suç mu, günah mı yoksa ayıp mı olduğunu nasıl anlayacağız? Kanunda yazıyorsa suç, kitapta yazıyorsa günah, kocakarı söylüyorsa ayıp.

Ayrıca ben bunlardan birisini bedelini ödeyerek yapmak da isteyebilirim. Yine bildiğim kadarıyla bir şey örneğin günah ise aynı zamanda suç ya da ayıp olabilir. İstisnaları vardır tabii ki. Yaptığımız bir şey ayıptır ama günah ya da suç olmayabilir. Hatta günah ya da suç olmayan kusurlu davranışlarımıza ayıp deniyor sanırım.

“Ayıbın karşılığı (cezası) yok; toplumun tepkisiyle cezalandırılıyor. Zaten ayıp denen meselenin artık günümüzde pek fazla kıymeti harbiyesi kalmadı. Zaten yoktu da cehalet ve tutucu ahlak…

Aslolan suçtur; günah inananları ilgilendirir. Günah denilen bir şey kanunda suç olmayabilir (zina mesela) Suç olan da günah… Aslında günahın da bu dünyada karşılığı yok; öbür dünyada karşılığının olduğu söyleniyor ya bunun da inançlı kimseler için bir anlamı var.

Yani biz kanunlarda hata yapmamalıyız. Değilse günahsa zaten Allah bilir. Ayıpsa da önemli değil; çünkü ayıp denen şeylerin çoğu uydurma. Atıyorum “yüksek sesle konuşmak” ayıpmış… Adam mecbur kalabilir. Çıplak gezmek; ona da mecbur kalabilir, hayatın bin türlü hali var. Kasıtlı yapılırsa Kerim Korkut AHE KANUNLARI’ında suçtur zaten.

Yani kanunlar bize yeter. Çünkü kanunlar günahları da içerir. Ayıp mevzusunu hayatımızdan kaldırmalıyız. Höpürdeterek çorba içme. Böyle ayıplar da var. Bırakalım höpürdeterek içisin mi? Yav işte görülüyor ki ayıba mecbur kalıyoruz. Ama öte yandan ayıp devam etsin desek cehalet ve kasıtla olmadık şeyler ayıp sayılıyor. Adamın birisi sokakta yemek yemek ayıp diye acından ölmüş! Ne haber ayıpçılar! İyi mi böyle! Oluyor kardeşim. Bin türlü insan var. Sokakta yemek yemek ayıp diyorsun biri çıkıyor açlıktan ölüyor. İkiyim ayıbını! Valla höpürdeterek içsin razıyım, böyle şeyler olmasın! Eğitiriz, öğretiriz, kafasına vururuz… Ayıp kalkmalı!