Sultan adı lazım değil mi halk mı?

Sultan bilmem kaçıncı bilmem adı lazım değil ile veziri başbaşa konuşmaya başlar:

-Efendim, halk perişan...Biraz fazla zulüm yapmıyor muyuz?
Sultan, heybetli:

-Vezir efendi nerden çıkardın bunu ?

Vezir konuşamaz...

<ı>(Sultan bilmem kaçıncı bilmem adı lazım değil, döneminin en asabi, en gaddar en acımasız hükümdarıdır.Bütün halk ismini duyduğu zaman korkudan terler hatta öyle ki halk arasında çocukları Sultan bilmem kaçıncı bilmem adı lazım değil geliyor diye korkutmak gelenek halini almıştır-öcü der gibi.Aslında pek de haksız değildir halk;zira bizim sultan kötülükler prensi diye adına heykel dikilecek kadar kötüdür.Masum halk bu durumdan biçare yaşar yaşama yaa nasıl yaşadığının o da farkında değildir.Mazlum, masum, sessiz...)

Vezir suskun, Sultan heybetli:

-Bak vezirim yıllardır yanımda çalışırsın, bilirsin severim seni…Sen beni halka zulmetmekle suçlarsın gel bak sana ne göstereceğim!

Vezir elleri koynunda bağlı bütün olanları büyük bir şaşkınlıkla izler.Ülkenin en işlek yerlerinden birine bütün hane sayısı baz alınarak koca bir çukur oluşturulur.Ağzı da bir güzel tıpa ile kapatılır…
Sultan tez elden haber salar ülkenin dört bir yanına:

”Her hane bir kova sütü getirip bu çukura dökecek, sual etmeden varıp evine gidecektir.” Diye

Haber dönüp dolaşır, bütün ülkede yankılanır.Oldukça da gürültü getirir bu durum.Koskaca sultan elin köylüsünün bir kova sütünü ne yapacaktır, kimse bilmez bunu…
Gel zaman git zaman ızbandut gibi dikilen nöbetçilerin eşliğinde bütün çukur dolar…Bu sefer tez elden Sultan bilmem kaçıncı bilmem adı lazım değile haber salınır…

”Çukur dolmuştur geline bakıla.” Diye

Sultan bilmem kaçıncı bilmem adı lazım değil önde veziri arkada ilerlerler çukurun yanına.Tıpa emir üzerine vezir tarafından, güçlükle kaldırılır.Sultan kafasını içeri uzatır ve çıkardıktan sonra şu sözleri söyler:

-Bak vezirim, bak şu süte de ülkemiz insanın halini gör!
Vezir şaşkın, uzatır bakar kafasını çukurun içine;ne görsün süt yerine su…Berrak, pürüzsüz, saf su!

<ı>(Herkes o kadar sütün içinde benim bir kova suyum nasıl belli olacak düşüncesiyle su boşaltmıştır çukura.Sultan’ın da istediği budur zaten.)

Vezir kafasını çıkarır, hala yüzünde şaşkın ifade ile Sultan’a döner:

-Fakat sultanım bu nasıl olur?

Bizim adı lazım değil zafer kazanmış kurtlar gibi, hazine bulmuş defineciler gibi, ağustos böceği ve karınca masalının sonunda karıncanın gülüşü gibi bir tavır takınarak su sözleri ilave eder:

-Bak vezirim sen beni zulmetmekle suçlarsın ya işte gör;
BU HALK BUNU HAKEDİYOR!

(<ı>Bütün zulümlere rağmen susan, susturulan, mekanizma gibi kullanılan, çile çekse de o çilesini ertesi gün unutan herkese ithaf olunur..)

Kemosmalist
2008-İstanbul