Susuş

Sessizce yaşamaya karar verdim içimdeki her hevesi. Kalbime nasılda zor geliyor oysa suskun kalmak. Sana sunacağım her kelimeyi hayattan çalmak.

Sana dair hiçbir şey şaşırtmıyordu beni oysa. Yüzün bile yabancı gelmedi hiç. Biliyorum hep yanıbaşımda duruyor, bana bakıyordun. Beliren her çizgi, benim gözlerimin önünde yerleşmişti sanki suratına. Hep beklediğim, hep özlediğim, rüyalarımda ezberlediğim sima seninkiydi.

Peki şimdi neden bu şaşkınlık diye sorarsan, yine kendimi anlatmadan, zırhına dokunmadan susarım sadece. Bu kırgınlığın sebebini kendime bile açıklayamadan sığınırım bir sakinlik limanına. Boğarım kendimi okyanusun en tenha sularında.

O sıcaklığı tekrar yakalayamasam bile, ılıklığıyla teselli olurum diye avunurum. Onuda çok görürsen eğer buz keser seni ısıtırım.

Buz olurum, lal olurum, başkasını görmez gözlerim kör olurum. Yanmaktan yorulur yüreğim, bir de bakarsın kül olurum...