Süt Mavisi

Gözlerinde, taze yeşil sevgi sürgünleri,
Yüreğinde pamuk şekeri pembeleri,
Baktı dünyaya çocuk!

Süt mavisi yüreğini
Ağrılı bir kızıla boyadı
Savaşların ve şiddetin kanı

Ve teninin süt kokusunu
Bastırdı,
Acının, açlığın, yoksulluğun leş kokuları.

Silahlar, çığlıklar, yıkımlar
Dağıttı ellerindeki umut bulutlarını.

Eğer çocuk
Kocaman kara gözlerinden
Geçirebilseydi tüm evreni
Ve düşürebilseydi
Dünyayı yaşamın çocuk yanına,

Şefkatle
Döndürsün diye herşeyi sevgiye,
Götürüp bırakacaktı annesinin kucağına.