Sziget Festivali: Rüya gibi bir başlangıç

Bir festival düşünün ki; sloganı "ISLAND OF FREEDOM". Bir festival düşünün ki; küçük denemeyecek bir adacığın üzerinde yer alıyor. Bir festival düşünün ki; etrafı yemyeşil bir orman ve Tuna nehri ile sarılmış durumda. Bir festival düşünün ki; bir çok sahne, günün her saati müzik, eğlence, oyunlar, yiyecek-içecek, aktiviteler, neredeyse her ülkeden her ırktan güzel insanlar, dolu dolu dakikalar...

 

Bu nedenledir ki size satın aldıktan sonra düz saçma sapan bir bilet değil, aldığınız biletin türüne göre ( günlük veya VIP vb.) kolunuza bir bileklik (ki bu genellikle her festivalde olur) ve Sziget Pasaportu hediye ediyorlar. İşte bu festivalin en büyük farklarından biri de burada başlıyor. Tamamen başka bir ülkenin vatandaşı gibi hissediyorsunuz ve bahsi geçen Sziget Adamıza festival boyunca sadece bu pasaport sahipleri giriş yapabilme imkanına sahip oluyor. 

 

Bir çok dilde rengarenk hoşgeldiniz yazıları ile sizi karşılayan adaya giderken, -istemdışı olarak- içiniz kıpır kıpır oluyor. Tabi ki bu sırada müzik sesleri de yavaş yavaş kulağınıza gelmeye başlıyor.

 

Küçük bir güvenlik taraması ile birlikte artık içeridesiniz. Kum ve çakıl karışımı uzunca bir yol var önünüzde. Sağınız ve solunuz küçük barakalar ile kaplı, bir şeyler satıyorlar, tanıtıyorlar, organizasyonlardan bahsediyorlar. Tabelalar, haritalar her yerde karşınıza çıkıyor ki kaybolmayasanız, dediğimiz gibi bir ada bu. Aynı zamanda pasaportunuzun içerisinde de bir takım bilgiler mevcut oluyor.

 

Peki sonrasında ne mi oluyor? Bir şeyler içerken kendinizi müziğe, eğlenceye ve dansa kaptırıp, bir yerlerde sabahlıyorsunuz...

 

Sziget Festivali ve diğer festivallere dair başka anılarım ve tecrübelerim için sizleri bloguma bekliyorum.

 

Bir sonraki yazıda görüşmek üzere!