- Kategori
- Şiir
Tarih ve Ütopya

Tarih ve Ütopya
Başımda
Yapışkan bir uğultu
Bakır yüzlü
Kağıttan kuşlar uçtu
Bir zümrütü anka
Kendini küllerinden yarattı
Vakt irişti*
Söndü tüm ışıkları
Yüreğimin
Asıl ismi nedir
Geldiğim ülkenin
Hatırladığım
Şehla bir tay
Boynu yeşil bir üveyik
Bozkır step
Atların yeleleri
Rüzgar
Yamçı
İçimde yitik bir çocuk
Uluyor geceye
Hırçın
Soluğum Türkmen
Şivem Arab
Güneşim Hitit
Başkentim Hattuşaş
Mandalar
Toynaklar
Sümbül ve menekşe fışkıran kayalardan
Kaplan pençesinin gölgesinde
Geçer sessizce o eski susadan
Beratını taşıdım
Şeyh Bedrettin’in
Yüzümü dikenler cırmaladı
Damara ihanet zehredildi
Mağluplar muhbirlere kızdı
İler tutar yanı yok
Tarih sınadı bizi
Iskaladık
Şimdi gölgeni alda git
Senden bana hiç bir şey kalmasın
Özgürlük diye çağırıyor beni
Dağlardan uluyan
Çekiç sesleri
Mehmet Özgür Ersan 22 /05 /2006
* Batıni Türkmenlerinde halifenin, şeyhin emri olarak ayaklanma zamanının geldiğini belirten bir sözcüktür.