Tarihsel son moment

Siyasal durumdaki son ansamları yorumlamayı bir deneyelim:

İsrail’in kendi kazdığı kazdığı çukurda batmaya mahkum olduğunu en az 5 yıl önce yazdığımda, insanlar bana gülmüştü. Tezimin basit dayanağı şuydu: “İsrail’in tek kozu olan atom bombası, bulunduğu bölgede hiçbir işe yaramaz. Japonya yalıtılmış bir ada ve Çernobil büyükkentlerden yüzlerce kilometre ötede bir yerlerde idi. İsrail atom bombasını Tahran’a bile atsa, nükleer serpinti er geç İsrail’i yaşanmaz duruma getirir.” Bu durumda, İsrail, büyüklük takınağına kapılan tüm ülkeler gibi, ölümcül bir hatayı ergeç yapacaktı. Kısmet bizeymiş. (Bizimkilerin de yangına benzin dökmüş olabileceğini olasılık dahilinde görüyorum ama bu sonucu değiştirmez.)

AKP’nin sonunu, ABD ve/ya İsrail ile dalaşmasının getireceğini de, yine en az 5 yıl önce belirtmiş idim. Bu olay, bunun simgesi oldu. (Aynı durumun 2 tarafa da, yarar değil, zarar getirebileceğini, diğer bir deyişle, yarar-zarar eşitliği olmayan durumlar olabileceğini oyun kuramı 60 yıl önce denklemledi.)

AKP’ye karşı çakma bir alternatif adayı olarak CHP’nin Baykal’dan kurtulma süreci evlere şenlikti. Tam körlerle sağırların birbirini ağırladığı, bir kakafoni oyunu döndü ortada. Kılıçdaroğlu’nun karizmatik olamayışı, tıpkı 1999-2002 arasındaki Ecevit çakma iktidarı gibi, 4. liberalizmin çakılacağı bir sonucu getirecek olan ve ‘bakın sosyal demokrasi bizde olmuyormuş’ dedirtecek kısa bir CHP (koalisyonlu) iktidarı da, 2011-2013 arasında yaşanabilir. Yaşanmasa daha iyi, proleterya açlıktan zincirlerini yemek üzere çünkü.

PKK’nin her zamanki yanlış zamanlamasıyla, durumdan vazife çıkarma planı, feci geri tepecek ve bu kez arkalarında BDP’yi de bulamayacaklar, çünkü oyun o denli sertleşecek ki milletvekili burcuna bir kez girmişlerin, o oyunu oynamaya hevesleneceklerini hiç mi hiç sanmıyorum doğrusu.

AB’nin sonunu da epeyi önce yazmıştım. Wallerstein durumu mühürledi.

Obama’nın ABD’nin sonunun başlangıcı olan kişi olarak tarihe geçeceğini yazmıştım. O zaman herkes umut doluydu. Şimdi 1, 5 yıl geçti ve ABD o zamankinden daha kötü durumda.

AB ile ABD’nin birbirine düşeceğini de yazmıştım. Bu yıl krizin yükünü ayak oyunlarıyla habire birbirlerinin üzerine atmaları, her birine birden çok, hatta 3’ten çok birim zarar veriyor: 1 kendi hataları için, 2 Dünya için, 3 onlar süper güç oldukları için.

Rusya ve Çin’in atak yapacağını umuyordum ama onlar da yavaşladı. Bu hesaplarımda vardı ama düşük olasılıklıydı. Ne de olsa, global oyun alanı şu anda bomboş. Tüm güreşçiler, dilleri dışarıda kenarda höyünklüyor.

Hala, Türkiye’nin er geç emperyalist olacağını söylüyorum (parçalanması olasılığı giderek düşmekte). Son İsrail vakası da bunun için tuz biber ekti ama Erdoğan o vizyona ve karizmaya sahip değil, adım atmaya korkuyor. Tarihten herkes korkmalı ama onun gibiler kendilerinden korkarlar, kendi yetersizliklerinden.

2010’dayız. Bu durumda tüm marjinaller 10 yıl daha kazandı. Bana zamanında o 10 yılı verselerdi Andromeda’yı gitmiştim bile. Tüm marjinallere önerim, poziyonlarını almaları ve sabitlemeleri. Dalgaya burnunuzu dönün. Asıl tsunamiler henüz gelmedi ama eli kulağındadır.