Taşların güzü

Bak işte orta yerde hançeri bir dere
Yorumladığımız tarçın taşların acımsı gölgesinde
Yosunlardan gelen ak yorgunluk
O ıslaklığın daha da oylumlu kenarında
Bir kırgınlıkla dokunmayı tasarla

Oyaladığımız tarçın taşların ertesinde

Çocuk buğuyu duymaz, buğu çocuğu duyar
Doğrulur dallar konuşur bir de
Böcek tozuyla bayırlar iç içe yansır
Resimli romanların boy gösterdiği düş dökümlerinde
O yolun başında tarçın taşların güzü

Nemleriyle tarçın taşların bir ötesinde

Buğular nerde şimdi ah, kırlar nerde?
Hoşgörü adında bir eğilim belirirdi nerde?
Keyfinden delirmiş bir çiy rüzgârı
Yanı başımızda son adımla at başı dursa

Tarçın taşların güzü kim bilir bir gün unutulsa

Buğular nerde şimdi, hatıralar nerde?

(Akatalpa, Kasım 2015-Sayı 191)