Tavada rastgele savrulan mısırlar

"Tavaya mısırları koydun mu?" dedi birisi, karnı toktu ama yine atıştırmak istiyordu yağlı ve tuzlu mısırları.

Diğeri, muhtemelen evin hanımı, poşetten bir avuç mısır aldı. Avucundaki mısırlar hepsi aynı boyda, aynı renkte görünüyor, aralarındaki farklar dikkat çekmiyor ve ayrıca önemsenmiyordu. Tavaya mısırları koydu. Yağın içinde öylece duruyorlar, sıradan görünüyorlardı.

Sıcaklığın etkisiyle bir süre sonra mısırların arasındaki benzerlikler azalmaya başladı. Aralarındaki ayrım giderek belirginleşiyor, bazıları hızlı, bazıları daha yavaş değişim gösteriyordu. Kritik eşik bekleniyor, gözler tavadan uzaklaşamıyordu. Sıradan görünenleri nasıl bir sıra dışılık bekliyordu? Yaşamadan bilinemezdi.

Artan enerjiyle engellenemez noktaya geldiklerinde, mısırlar, sağa sola rast gele savrulmaya , aynı boyda, aynı renkte olanlar birden farklılaşmaya başladılar. Bazıları hızlı, bazıları daha yavaş, bazıları yatay, bazıları dikey, bazıları herhangi bir doğrultuda zıplıyor , bazıları pat, bazıları paaat şeklinde farklı sesler çıkarıyorlardı. Öncesinde ne olacağı tahmin edilemeyen değişim ve gelişim, her biri için ayrı özellikler olarak açığa çıkmaktaydı. Değişebileceği düşünülmeyen sıradan mısırlar, artık, her biri kendine özel patlamış mısırlar haline gelmekteydiler. Her birinin yolu farklılaşmış, şekli ve tadı kendilerine özgü olmuştu. Aralarında patlayamayanlar, kararanlar da bulunmaktaydı. Onlar da kendi faklılıklarını ortaya koymuşlar, kendilerince özel olmuşlardı.

Hayır hayır, olur ya, hissediyorsak, sakın kendimizi diğerlerine göre farklılığı belirginleşmemiş bireyler olarak görmeyelim.

Yeri geldiğinde, herhangi bir doğrultuda rasgele savrulacak, farklı değişimler ve gelişimler göstererek kendimize özgü özelliklerimizi dışa vuran bireyler olarak toplumda yaşayacağız.

Aynı sanılanların aslında birbirine göre farklı becerilere sahip olduğunu, o anda farklı olduğu anlaşılmasa da bir gün mutlaka bu becerilerini açığa çıkaracak kapasiteyi içinde taşıdıklarını bildiğimi yazmak istedim bu yazıda.

Bütün bireylerin aynı göründüğü bir toplumda, bireysel becerileri açığa çıkarmayı sağlayan bir yapılanmaya gereksinim var sadece. Bu yapılanmayı tavaya sıcaklık veren ısı enerjine benzetiyorum.

Toplumu oluşturan bireyleri teker teker harekete geçirecek, kişisel becerilerini açığa çıkarabilecek ve bu sayede topluma yüksek dinamizm verebilecek bir güç olarak bizi ısıtan bir enerji.

Sanırım böyle bir enerjiye gereksinimiz var.